7.3 C
Gdańsk
piątek, 29 marca, 2024

Od towarzysza podróży do eko-wojownika: tłumaczenie i recepcja Thoreau w Chinach / Aihua Liu & Ying Zhu 

0
312

Opublikowany po raz pierwszy w 1854 roku Walden autorstwa Henry’ego Davida Thoreau został przetłumaczony na wiele języków. W ciągu ostatnich trzech dekad odnotowano rosnącą liczbę chińskich wersji Waldena, a także wzrost zainteresowania tą klasyczną amerykańską książką. Przyjmując podejście opisowe i diachroniczne, artykuł ten analizuje różne chińskie wersje Waldena, badania chińskich uczonych nad Thoreau/Waldenem, a także eko-piśmiennictwo inspirowane Thoreau/Waldenem w Chinach, w celu zbadania tłumaczenia i recepcji Thoreau w Chinach z trzech perspektyw: tłumaczy, literaturoznawców i pisarzy. Thoreau był początkowo rozumiany przez swoich chińskich tłumaczy jako zagraniczny myśliciel, którego dzieło popiera tradycyjne chińskie wartości, takie jak celebracja Natury i Tianrenheyi 天人合- (czyli „harmonii między Naturą a człowiekiem”), a Walden był ceniony głównie za jego postrzegane dopasowanie do „rodzimego” składnika chińskiej filozofii i wielowymiarowej postaci w Chinach. Później pisarstwo to w oczach chińskich literaturoznawców uznano za produkt złożonej integracji chińskiego i amerykańskiego myślenia. Ostatnio Thoreau stał się w Chinach postacią o wielu twarzach, która wywarła wielki wpływ na chińskich eko-pisarzy. Pod pewnymi względami rosnąca popularność Thoreau w Chinach odzwierciedla jego rosnącą popularność w Stanach Zjednoczonych; jednak ewoluujący odbiór jego twórczości przez tłumaczy, literaturoznawców i pisarzy w Chinach może różnić się w szczegółach od krytycznego i popularnego odbioru w jego ojczystym kraju.

s41599-023-01538-9

Wstęp

Jednym z najbardziej uderzających zjawisk w amerykańskiej historii literatury był stopniowy wzrost reputacji Thoreau, zarówno w kraju, jak i za granicą (Jiang et al., 2007, s. 1). Henry David Thoreau (1817-1862) przestał być uważany po prostu za mało znaczącego ucznia Ralpha Waldo Emersona (1803-1882), a pośmiertnie został nazwany „największym amerykańskim filozofem”, „pisarzem ekologicznym”, „romantycznym przyrodnikiem” i „jednym z niewielu amerykańskich pisarzy XIX wieku, którzy zasługują na miano 'wielkich'” (Harding, 1995, s. 1). Wskazówką o globalnej atrakcyjności Thoreau jest fakt, że założone w 1941 roku Towarzystwo Thoreau rekrutuje członków z daleka poza granicami Stanów Zjednoczonych. „Wydaje się błędne twierdzenie, że Thoreau jest zbyt dziwacznie i idiosynkratycznie amerykański, aby przemówić do zagranicznych czytelników lub jego osobliwa marka amerykańskiego natywizmu ma niewielką międzynarodową atrakcyjność” (Otterberg, 2017). Międzynarodowa reputacja Thoreau została zarówno zapośredniczona, jak i wzmocniona przez liczne tłumaczenia jego uznanego arcydzieła, Walden, na różne języki.

W ciągu ostatnich trzech dekad nastąpił gwałtowny wzrost liczby tłumaczeń Waldena w Chinach, przy czym opublikowano nie mniej niż 129 wersji w języku mandaryńskim i jedną w języku tajwańskim. Większość z nich jest nadal w druku, a niektóre dopiero zostaną wydane. Od ponad trzech dekad książka ta regularnie pojawia się na listach lektur polecanych w Chinach zarówno młodym, jak i dorosłym chińskim czytelnikom, a literatura związana z Thoreau/Waldenem tworzona przez chińskich naukowców z roku na rok różnicuje perspektywę i zwiększa liczbę.

Metodologia i pytania badawcze

W niniejszym opracowaniu przyjęto opisowe podejście do tłumaczenia i recepcji Thoreau/Waldenu w Chinach. Aby zapewnić ogólny przegląd, wybieramy z wielu chińskich wersji Waldena, identyfikując ich ramy ideologiczne i główne tematy. Zwracamy uwagę na szczegóły tekstowe przykładowych przekładów, informacje kontekstowe i paratekstowe, takie jak wstęp redaktora, przedmowa tłumacza, postscriptum i/lub notatki. Analizujemy również ostatnie chińskie badania nad Waldenem. Aby zrozumieć, jak recepcja Waldena ewoluowała w czasie, podążamy za Hansem Jaussem (1978/1982), który zwraca uwagę na „horyzont oczekiwań” w odtwarzaniu tego, jak współcześni Thoreau postrzegali tekst.

[Rekonstrukcja horyzontu oczekiwań, w obliczu którego dzieło zostało stworzone i odebrane w przeszłości, umożliwia […] postawienie pytań, na które tekst udzielił odpowiedzi, a tym samym odkrycie, jak współczesny czytelnik mógł postrzegać i rozumieć dzieło. (Jauss (1978/1982), s. 28)

Przeprowadzając historyczne lub diachroniczne badanie wersji Waldena i związanego z nimi stypendium w Chinach, śledzimy zmieniający się charakter chińskiego zaangażowania w Thoreau od publikacji Waldena w 1926 roku do dnia dzisiejszego. W szczególności zajmujemy się następującymi pytaniami:

Jakie są główne strategie tłumaczeniowe stosowane przez reprezentatywne wersje chińskie; i jakie rodzaje obrazu książki są konstruowane przez tłumaczenia?

Jakie obrazy Thoreau przedstawiają odpowiednio tłumacze Waldena, literaturoznawcy i pisarze w Chinach?

Jakie są różne wpływy Thoreau/Waldenu na chińskich literaturoznawców i pisarzy?

Jakie są możliwe przyczyny trwałej popularności Waldena w Chinach?

Biorąc pod uwagę ogromną liczbę chińskich wersji Waldena, przedstawione tu przykłady zostały wybrane na podstawie roku wydania i popularności. Wybierając szereg popularnych tytułów z różnych okresów minionego stulecia, jesteśmy w stanie przedstawić wiarygodny obraz zmian w sposobie wyobrażania i postrzegania Thoreau poprzez tłumaczenia Waldena w Chinach.

Walden z perspektywy chińskich tłumaczy

Otterberg (2017) zauważył, że „międzynarodowa recepcja Thoreau jest zarówno szeroka, jak i głęboka”, co potwierdza fakt tłumaczenia Waldenu, na liczne języki, w tym czeski/słowacki, holenderski, francuski, niemiecki, kilka języków nordyckich, włoski, japoński, rosyjski, hiszpański i chiński. O ile istniały szczegółowe studia nad recepcją Thoreau w różnych krajach (np. Timpe, 1971 i Harding, 1995), o tyle stosunkowo niewiele uwagi poświęcono dotychczas Chinom. Niemniej jednak popularność Thoreau pod koniec ubiegłego stulecia potwierdził nieżyjący już chiński poeta i pionier ekokrytyki, Wei An 苇岸 (pseudonim Ma Jianguo 马建国Footnote1), który zauważył, że przedruki Waldenu przewyższają przedruki innych dziewiętnastowiecznych autorów, a także pochwalił proroczą jakość autora i urok jego prozy (Wei, 1998, s. 283-284)Footnote2. W kolejnych rozdziałach szczegółowo rozważamy perspektywy, jakie na jego dzieło przyjęła selektywna grupa chińskich tłumaczy Thoreau.

Reprezentatywne chińskie wersje Waldena to: Hua’erteng 华尔腾, Hubin Sanji 湖滨散记 i Wa’erdeng Hu 瓦尔登湖

Nie mniej niż 130 wersji Waldena zostało opublikowanych w Chinach kontynentalnych, Hongkongu i Tajwanie, w okresie od 1949 do lipca 2022 roku (zobacz szczegóły publikacji w zbiorze danych na stronie https://dataverse.harvard.edu/file.xhtml?fileId=6788807&version=1.0). Nie uwzględniają one re-publikacji wersji przez danego tłumacza, wersji, w których tłumacz jest anonimowy, czy fragmentów tłumaczeń w antologiach. Jak pokazuje rys. 1, zainteresowanie chińskich tłumaczy Waldenem przyspiesza od lat 90.

Ryc. 1
rysunek 1

Chińskie wersje Walden według roku.

Spośród 130 dostępnych wersji chińskich wybraliśmy 4 do szczegółowej analizy, w oparciu o okres publikacji i stopień popularności. Hua’erteng华尔腾 (lub Walden ), pierwsza wersja w języku chińskim, pojawiła się w 1949 roku i jest przypisywana staraniom translacyjnym chińskiego poety i eseisty Xu Chi徐迟 (1914-1996). Został później zredagowany i przemianowany na Wa’erdeng Hu瓦尔登湖 (lub Walden Lake ) przez tego samego tłumacza, a drugie i trzecie wydanie zostało opublikowane odpowiednio w 1982 i 1993 roku. Trzecie wydanie wersji Xu zostało wydane przez ponad 18 wydawców w Chinach i jest nadal w druku, stając się w ten sposób najszerzej dostępną chińską wersją Walden .

Hubin Sanji湖滨散记 (lub Essays at Lakeside ) z 1984 roku, wersja autorstwa Kong Fanyun孔繁云, była wysoko ceniona i polecana przez czytelników, najpierw z Tajwanu, a następnie z Chin kontynentalnych. Drugi Hubin Sanji湖滨散记 (lub Essays at Lakeside ) z 1998 roku, wersja autorstwa Chen Bocang陈柏苍, została polecona przez ponad 50 wybitnych tajwańskich naukowców. Inna wersja, Wa’erdeng Hu瓦尔登湖 (lub Walden Lake ), autorstwa Li Jihong 李继宏, która została opublikowana w 2013 roku, jest szczególnie polecana nastoletnim czytelnikom.

Przegląd tych przykładowych wersji pokazuje, że różnią się one strategiami tłumacza i rodzajami przekładu. Ogólnie rzecz biorąc, tłumacze mogą zdecydować się na stosowanie zdań o „obcej” strukturze lub mogą je „oswoić”. Podobnie tłumacze mogą zdecydować się na zachowanie zagranicznych skojarzeń pewnych elementów kulturowych lub mogą znaleźć krajowe odpowiedniki. Jak pokazują poniższe przykłady, we wcześniejszych wersjach występuje większa liczba obcych struktur zdaniowych i elementów kulturowych, podczas gdy w wersjach z ostatnich czterech dekad istnieje większa tendencja do udomowienia składni i odniesień kulturowych. Na przykład Xu 1949wersja wyświetla specyficzne cechy składniowe swojego tekstu źródłowego, w przeciwieństwie do bardziej udomowionych struktur w późniejszych wersjach, takich jak wersja Kong Fanyun孔繁云:

Przykład 1 Nadmiar podmiotów/zaimków (podkreślone części w wersji Xu)

(Thoreau, 1971 , s. 17)

„Spotkałem jednego lub dwóch, którzy słyszeli psa i tętent konia, a nawet widzieli, jak gołąb znika za chmurą, i wydawali się tak bardzo pragnąć ich odzyskania, jakby sami je stracili”.

(Xu, 1949 , s. 17)

„我 遇到 过 一 两 个 人,他们曾 听见 这 猎犬 吠声弛马 的 足音, 甚至看到 白鸽 隐入云 中,他们也 急于 追寻 回来, 好像他们自己 已 遗失 了它们一样。”

(“wǒ yùdàoguò yīliǎnggè rén, tāmen céng tīngjiàn zhè lièquǎn fèishēng hé chímǎ de zúyīn, shènzhì hái kàndào báigē yǐnrù yúnzhōng, tāmen yě jíyú zhuīxún tāmen huílái, hǎoxiàng tāmen zìjǐ yǐ yíshīle tāmen yīyàng.”

Dosłownie: „Spotkałem jedną lub dwie osoby. Słyszeli psa i tętent konia, a nawet widzieli, jak gołąb znika za chmurą. Wydaje się, że tak bardzo pragnęli ich odzyskania, jak gdyby sami je stracili).

(Kong, 2010 , s. 49)

„我 也 遇到 过 一二 游 人, 说 曾 听 过 这 狗 的 叫声 、 马 的, 甚至 看到 这 斑鸠 消失 在 云端 里, 游人 也 都 急 着 想 把 它们 找回, 好像 自己 自己 就 是 那 失主似的。”

(“wǒ yě yùdào guò yī’èr yóurén, shuō céng tīngguò zhè gǒu de jiàoshēng, mǎ de tíshēng, shènzhì kàndào zhè bānjiū xiāoshī zài yúnduān lǐ, yóurén yě dōu jízhe xiǎng bǎ tāmen zhǎohuí, hǎoxiàng zìjǐ jiùshì nà shīzhǔ shìde.”

Dosłownie: „Spotkałem jednego lub dwóch turystów, którzy powiedzieli, że słyszeli psa i tupot konia, a nawet widzieli, jak gołąb znika za chmurą. Turyści również chcieli je odzyskać, jakby byli właścicielami.”)

W porównaniu z wersją Konga, wersja Xu z 1949 roku jest typowa dla ówczesnego chińskiego przekładu i zawiera, jak pokazano w powyższym cytacie, oczywiste i obfite przykłady wpływu gramatyki angielskiej na chiński tekst docelowy, np. nadmierna liczba (w porównaniu z nieprzetłumaczonym chińskim) podmiotów i zaimków, „他们” (tāmen lub „oni”, zaimek osobowy odnoszący się do grupy ludzi), „它们” (tāmen lub „oni”, zaimek osobowy odnoszący się do grupa zwierząt) i urządzenia łączące, „和” (hé lub „i”), „还” (hái lub „i/również”) z oryginału.

Przykład 2 Nadmierne prepozycje modyfikatorów i „的” (de lub „of”, sufiks dzierżawczy lub przymiotnikowy; lub podkreślone części w wersji Xu)

(Thoreau, 1971 , s. 8)

„…; tak, we wszystkich światach wieków. Historia, poezja, mitologia! — Nie znam żadnej lektury czyjegoś doświadczenia, która byłaby tak wstrząsająca i pouczająca, jak ta”.

(Xu, 1949 , s. 10)

„……; 是 的, 生活 了 所有 时代 中世界,历史 、 诗歌 、 神话! —— 我 不 知道 读 别 的 什么, 能 像 读 这些,阅读 得到如此 惊人, 报道 如此 详尽 底 别人 别人 的 经验。 ”

(“……; shìde, shēnghuóle suǒyǒu shídài zhōng de shìjiè de, lìshǐ, shīgē, shénhuà!—wǒ bù zhīdào dú bié de shénme, néng xiàng dú zhèxiē de, yuèdú dédào rúcǐ jīngrén, bàodào rúcǐ xiángjìn dǐ biérén de jīngyàn.”

Dosłownie: „tak, żyj w historii, poezji, mitologii światów wszystkich epok! — Nie wiem, czy jakakolwiek lektura może być tak zaskakująca i pouczająca, jak lektura tych relacji z doświadczeń innych”.)

(Kong, 2010 , s. 42)

„……; 是的, 所有世上的所有时代.历史, 诗歌, 神话! 我深知阅读这些, 就能通古达今。”

(„……; shì de, suǒyǒu shìshàng de suǒyǒu shídài. Lìshǐ, shīgē, shénhuà! wǒ shēn zhī yuèdú zhèxiē, jiù néng tōng gǔ dá jīn.”

Dosłownie: „tak, wszystkie światy wszystkich wieków. Historia, poezja, mitologia! — Wiem dobrze, że czytanie ich mogłoby mnie uświadomić, co zdarzyło się w historii”.)

Bardziej obce struktury językowe Xu są również widoczne, jak pokazuje Przykład 2 (powyżej), w długich prepozycjonowanych modyfikatorach „如此惊人, 报道如此详尽底别人的” (rúcǐ jīngrén, bàodào rúcǐ xiángjìn dǐ biérén de, dosłownie „tak zaskakujący i informowanie jako czytanie tych relacji innych”), a w konsekwencji nadmierne używanie chińskich znaków oznaczających przymiotniki „的” (de, dosłownie „z”) i „底” (dǐ, dosłownie „z”, synonim z „的” w czasach Xu) lub stosowanie dwukropków do przerw między zdaniami. W wersji Konga brakuje takich cech, co jest ewidentnym skutkiem wywierania wpływu języka angielskiego Thoreau na język chiński. W miarę upływu czasu chińscy Waldenowie są asymilowani płynniej w kulturze języka docelowego. Ten rodzaj przejścia jest widoczny również w rodzajach tłumaczeń dostępnych dla chińskich czytelników.

Rodzaje tłumaczeń opublikowanych chińskich wersji Waldena różnią się od „pełnych” tłumaczeń do bezpłatnych adaptacji dla określonych czytelników. Ogólnie rzecz biorąc, tłumaczenia sprzed połowy lat 90. są tłumaczeniami „pełnymi” (np. wszystkie trzy wydania Xu Chi i wersja Konga Fanyuna孔繁云); podczas gdy te, które powstały po latach 90., reprezentują szerszy zakres rodzajów tłumaczeń. Obok wyjątków i selekcji pojawiają się przekłady z pełnym aparatem redakcyjnym, przekłady z komentarzem, a nawet „przekłady” będące w istocie parafrazami objaśniającymi. Na przykład wersja Konga Fanyuna z 1984 roku zawiera nie tylko uwagi kulturowe, ale także komentarze i wyjaśnienia dotyczące sposobu pisania Thoreau; wersja autorstwa Chen Bocanga陈柏苍 z 1998 rokujest mocno skondensowany w treści, o czym świadczy liczba chińskich znaków (6,5 tys.) w porównaniu z pierwotną liczbą słów angielskich (107 tys.). Pomimo swojej zwięzłości, ta wersja jest usiana komentarzami i wyjaśnieniami tłumacza oraz czterowierszami poezji w klasycznej chińskiej formie składającej się z pięciu lub siedmiu znaków. Charakteryzuje się również nowoczesnymi wyrażeniami w udomowionym chińskim żargonie, takimi jak „商业导向” (shāngyè dǎoxiàng, czyli „zorientowany na biznes”), „新新人类” (xīn xīn rénlèi, czyli „nowe i materialistyczne pokolenia”) oraz „品牌忠诚度” (pǐnpái zhōngchéng dù, czyli „lojalność wobec marki”).

Bardziej szczegółowe badanie mówi, że dla Waldena w Chinach można znaleźć bardziej zróżnicowane rodzaje tłumaczeń, szczególnie w ostatnich trzech dekadach. W 1996 r. pojawiła się kolejna wersja, zatytułowana Linzhong Shenghuo 林中生活 (lub Life in the Woods) autorstwa Luo Shaoqian 罗少茜 i Wang Zunzhong 王尊仲, oparta na zaadaptowanym wydaniu Ralpha K. Andrista (Thoreau i Andrist, 1969), amerykańskiego uczonego i pisarza. Później w 2015 roku ukazała się chińska wersja licząca 404 strony autorstwa Du Xianju 杜先菊 oparta na „pełnym wydaniu z przypisami” Jeffreya S. Cramera (Thoreau i Cramer, 2006), kuratora zbiorów w Bibliotece Instytutu Thoreau. W międzyczasie na chińskim rynku księgarskim dostępnych jest wiele wydań przetłumaczonych selekcji i fragmentów; na przykład współpraca między Wang Xun 王勋 i Ji Fei 纪飞, opublikowana w 2011 roku składa się ze zredagowanych fragmentów i przetłumaczonych komentarzy przedstawionych jako wskazówki do każdego z 18 oryginalnych rozdziałów Waldena w języku angielskim. Zhi Tongnian de Wa’erdeng Hu 致童年的瓦尔登湖 (lub To Walden during my Childhood) autorstwa Huang Fuhai 黄福海 w 2018 roku, skierowana do młodych czytelników, składa się z uproszczonych akapitów i zdań z ilustracjami Giovanniego Manny, włoskiego ilustratora.

Liczba i różnorodność wersji Waldena w Chinach świadczy nie tylko o fenomenalnym zainteresowaniu i szerokim uznaniu Thoreau i jego pisarstwa wśród chińskich czytelników, ale także o sposobach, w jakie tłumacze kształtują i reagują na kulturowe mody. Tłumacze mają oczywiście wiele tożsamości – są czytelnikami tekstu oryginalnego, głównymi podmiotami procesu tłumaczenia i głównymi mediatorami tekstu źródłowego w kontekście docelowym. Większość czytelników w kontekście docelowym polega na tłumaczeniach, a nie na pismach naukowych badaczy, aby postrzegać i przedstawiać autora.

W związku z centralnym znaczeniem tłumacza dla recepcji pisarza, skupimy się teraz na „horyzoncie oczekiwań”, jaki kolejni tłumacze wnosili do zadania oddania Waldena po chińsku. To znaczy, w dalszej części skupiamy się na tym, jak tłumacze rozumieli i przedstawiali Waldena, a tym samym kształtowali obraz autora w Chinach.

Obrazy Thoreau przedstawiane przez chińskich tłumaczy Waldena

Wizerunki Thoreau prezentowane przez amerykańskich komentatorów są liczne i wciąż podlegają zmianom. Harding (1962, s. 149-162) napisał, że „Walden jest czytany nie z jednego tylko powodu, ale z wielu”:

1) Dla większości ludzi,…Walden jest książką o przyrodzie.

2) Drugim atrakcyjnym aspektem Waldena jest to, że jest on przewodnikiem do prostego życia.

3) Trzecim aspektem Waldena jest jego satyryczna krytyka współczesnego życia.

4) Czwartym podejściem do Waldena jest podejście belletrystyczne.

5) Piątym poziomem, na którym można czytać Waldena jest poziom duchowy…. a Walden, na swoim najwyższym poziomie jest przewodnikiem do ocalenia własnej duszy, do duchowego odrodzenia.

Ostatnio Harding zauważył, że Thoreau

…stopniowo zdobywał uznanie w serii awansów opartych na bardzo różnych odwołaniach – jako pisarz przyrodniczy, ekonomista, artysta literacki, wyraziciel prostego życia, filozoficzny anarchista i ekolog. To być może jest jego największym osiągnięciem – jego wielostronna atrakcyjność. (Harding, 1995, s. 10).

Komentarz Hardinga sugeruje, że różne wizerunki Thoreau w jego ojczystym kraju są trwałe i rozwijają się. Jakie obrazy Thoreau ukształtowały się w Chinach?

Rysunek 1 powyżej pokazuje nam gwałtownie rosnącą liczbę chińskich wersji Waldena, dekada po dekadzie, od lat 90. po chudych latach 1949-90. Wzrost zainteresowania Thoreau w Chinach jest podobny do tego w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza chińska wersja Waldena przez lata pozostawała mało znana. Potem nastąpił gwałtowny i stały wzrost, jak pokazuje ryc. 1, świadczący o entuzjazmie wśród chińskich czytelników, którego nie zmieniła śmierć Xu Chi, pierwszego tłumacza Waldena w Chinach, w 1996 roku. Chorobliwym, ale wymownym dowodem wpływu książki jest fakt, że u Hai Zi 海子 (pseudonim Zha Haisheng 査海生, 1964-1989), chińskiego poety modernistycznego, znaleziono wersję Waldena w chwili jego samobójstwa w 1989 roku.

Z analizy przetłumaczonych tekstów, jak również różnych istotnych paratekstów, takich jak informacje promocyjne na okładkach i w innych miejscach, możemy wywnioskować, jaki był główny cel lub obrazy Thoreau, które te wersje skonstruowały dla chińskich czytelników, oraz jak wielopłaszczyznowy urok Waldenu dla Amerykanów został powielony lub zmieniony w chińskich wersjach.

Wersje Xu Chi 徐迟 próbują wyczarować Thoreau jako dostarczyciela poczucia medytacyjnej duchowości, a konkretnie „samotności, spokoju i mądrości”. Dla Xu wartość dzieła polega na przedstawieniu „prostego życia z bogatymi myślami” (Xu, 1993, s. 9-10). Innymi słowy, w ujęciu Xu, Thoreau jest po pierwsze myślicielem czy filozofem, a właściwie duchowym mentorem, który „podnosi czytelników na duchu”, a dopiero po drugie artystą „żywych opisów i imponującej dokładności ekspozycji” (tamże, s. 11). W przedmowie do Hubin Sanji 湖滨散记 (czyli Esejów nad jeziorem) Kong Fanyun 孔繁云 (1984/2010, s. 1) napisał w podobny, ale bardziej dosadny sposób, że „po pierwsze Thoreau jest prawdziwym myślicielem…; a po drugie jego Walden poleca się przez piękno, prostotę i dokładność języka”.

Również skondensowana i zredagowana wersja Chena Bocanga 陈柏苍 (1998, s. 228-235) kontrastuje pastoralną wizję Thoreau z szaleńczym stylem życia społeczeństwa przemysłowego. Chen rekomenduje książkę jako „wzruszający filozoficzny klasyk” i książkę „poważnej filozofii życia w stylu literatury podróżniczej”. Najczęściej pojawiające się wyrażenia w wypowiedziach ponad 50 wybitnych tajwańskich naukowców dają poczucie wartości, jakie widzą oni w tej pracy, a mianowicie „proste/wolne życie”, „powrót do natury” oraz „jedność natury i człowieka” (ibid, s. iv-v, tylna okładka). Kong i Chen nie odbiegają zbytnio od obrazu Thoreau nakreślonego przez jego pierwszego tłumacza, Xu Chi 徐迟: jest on postrzegany przede wszystkim jako duchowy mentor, następnie jako twórca literacki, a dokładniej jako pisarz przyrodniczy.

W XXI wieku tłumacze przedstawiają Thoreau w bardziej zróżnicowany sposób, widząc w nim prekursora troski o środowisko naturalne. Wydana w 2013 roku, opatrzona licznymi przypisami wersja Li Jihong 李继宏 ogłasza Walden jako arcydzieło „pioniera amerykańskiego ruchu ekologicznego”, „filozofa medytującego nad ludzką egzystencją”, „twórcy esejów o naturze”, zwolennika „prostego, prawdziwego, zorientowanego na naturę życia”. Li nadal uznaje Thoreau za duchowego mentora, którego wizja wywarła wpływ na wiele znanych postaci literackich i politycznych, takich jak Ernest Hemingway, Lew Tołstoj, Mahatma Gandhi, Martin Luther King Jr. itd (Li, 2013, strona tytułowa). Ponadto, inne tagi dotyczące Waldena jako książki „poetyckiego mieszkania”, lub „życia pustelniczego”, „zielonej biblii” lub „arcydzieła amerykańskiego naturalizmu” są powszechnie widoczne albo na okładkach, albo w przedmowach obecnych wersji, w tym wersji autorstwa Pan Qingling 潘庆舲 w 2007 roku, Zeng Guanghui 曾光辉 w 2012 roku i Du Xianju 杜先菊 w 2017 roku, by wymienić tylko kilka.

Ewolucja portretu Thoreau w chińskich tłumaczeniach Waldena jest zatem generalnie zbieżna z jej rozwojem w Stanach Zjednoczonych, jak podsumował Harding ( 1962) ., s. 149–162; 1995, s. 1–11): w skrócie, w różnych wersjach w języku chińskim dla różnych odbiorców, wciąż widzimy duchowego wizjonera przekształcającego się w obecnym stuleciu w proroka spraw środowiskowych. Thoreau jest również przedstawiany jako pionier pisarstwa przyrodniczego, który odrzuca miejskie życie na rzecz prostszej, medytacyjnej sielanki lub tego, co po chińsku nazywa się „mieszkaniem poetyckim”. Chociaż pozornie te obrazy Thoreau wydają się po prostu odzwierciedlać obrazy generowane przez amerykańskich komentatorów w tym samym okresie, literatura naukowa w Chinach sugeruje, że związek ten jest znacznie bardziej złożony.

Thoreau/ Walden dla chińskich badaczy literatury

Ponad dwie dekady przed pojawieniem się pierwszego tłumaczenia Waldena w 1949 roku, Thoreau i jego prace były już przedstawiane, badane i komentowane przez chińskich krytyków literackich i uczonych. Najwcześniejsze naukowe zainteresowanie Thoreau/ Waldenem w kontekście chińskim datuje się na lata dwudzieste XX wieku.

Wczesne naukowe przyjęcie Thoreau jako towarzysza podróży

Najwcześniejsze krytyczne omówienie Thoreau przez chińskiego uczonego pojawiło się w 1926 roku, sześćdziesiąt lat po śmierci Amerykanina. Zheng Zhenduo 郑振铎 (1898-1958) przedstawił pisarstwo Thoreau w artykule w czasopiśmie zatytułowanym „Literatura amerykańska”. Zheng był wybitnym chińskim pisarzem, historykiem i krytykiem literatury, a także głównym wyrazicielem realizmu rewolucyjnego. On i kilku jego współczesnych postrzegali Thoreau i jego dzieła w dużej mierze przez pryzmat społeczno-polityczny. Zheng (1926, s. 14-15) skupił się na Walden w swoim portrecie Amerykanina jako „radykalnego lub rewolucyjnego” działacza o „pięknych i płynnych” słowach. Dla Zhenga wartość życia i pracy Thoreau polegała na jego politycznym poparciu, gotowości do uwięzienia za odmowę płacenia podatków i odrzuceniu „biernego oporu” jako strategii politycznej. Zeng Xubai 曾虚白 (1985-1994) również badał Thoreau i Walden, obok czternastu innych pisarzy, w swojej książce Meiguo Wenxue ABC 美国文学ABC (lub American Literature ABC) opublikowanej w 1929 roku. W rozdziale poświęconym Thoreau, Zeng określił go jako „pracowitego pisarza”, który protestował przeciwko dominującej w jego czasach amerykańskiej polityce (Zeng, 1929, s. 35-38).

Naukowe spojrzenie na Thoreau/Waldena w Chinach jako przede wszystkim ilustrujące polityczny aktywizm można zaobserwować aż do lat siedemdziesiątych. XX wieku. Pojawia się ono na przykład w Meiguo Wenxue Jianzhi 美国文学简史 (lub A Short History of American Literature, Vol.1) pod redakcją czterech uczonych pod przewodnictwem Dong Hengxun 董衡巽 (1934-) (1978, s. 75), która przedstawia Thoreau jako przykład indywidualnego oporu wobec amerykańskiego kapitalizmu.

Duchowe pokrewieństwo Thoreau ze starożytnymi chińskimi filozofami

Oprócz tego, że Thoreau był przedstawiany jako rodzaj towarzysza podróży w antykapitalistycznym buncie, niektórzy chińscy uczeni postrzegali Thoreau jako wersję chińskiego filozofa. Już w latach trzydziestych XX wieku wzajemne relacje między ludzkością a naturą opisane w Walden były omawiane przez Yu Dafu郁达夫 (1896–1945), chińskiego pisarza i eseistę, oraz Lin Yutanga林语堂 (1895–1976), chińskiego językoznawcy i powieściopisarza. Dla Yu i Lin humor i bezpośredniość pisarstwa Thoreau wyrażały jednak złożoną, ale znajomą filozofię. Ci dwaj chińscy uczeni zainicjowali serię badań nad duchowym lub ideologicznym pokrewieństwem między filozofią Thoreau w Walden oraz różnymi chińskimi ideologiami, takimi jak konfucjanizm skupiający się na znaczeniu etyki i moralności osobistej oraz taoizm kładący nacisk na życie w harmonii. Badania te obejmowały minione stulecie. W szczególności chińscy uczeni dostrzegli w Walden podobieństwa do myśli Tao Yuanminga 陶渊明 (ok. 365–427), chińskiego poety i polityka, który opowiadał się za „powrotem do natury” i uprzywilejował chińską filozofię opartą na Tianrenheyi天人合一 (lub „harmonia między naturą a człowiekiem”).

W 1933 roku w Jingde Wenyi Zuopin静的文艺作品 (lub The Silent Literary Works ) krótkim literackim eseju krytycznym Yu (w Wang and Chen, 1995 , s. 304–306) po raz pierwszy uznał Waldena w historii literatury chińskiej za przykład „literatury pustelniczej”. W Chinach ten gatunek literacki jest zakorzeniony w taoizmie i sprzyja życiu wolnemu od przepisów i presji miejskiego świata. Dla Yu, gdy Thoreau przyjmuje rolę pustelnika i eseisty nad Walden Pond, przyjmuje znaną czytelnikom chińskiej filozofii rolę literackiego samotnika. W 1937 roku w The Importance of Living Lin wyraził swój podziw dla Thoreau i Waldena, podkreślając duchowe powinowactwo tego wielkiego amerykańskiego pisarza z chińskimi filozofami literatury:

Thoreau jest najbardziej chińskim ze wszystkich amerykańskich autorów pod względem całego swojego poglądu na życie, a będąc Chińczykiem, czuję się do niego bardzo podobny w duchu. Odkryłem go zaledwie kilka miesięcy temu, a radość z odkrycia jest wciąż świeża w mojej pamięci. Mógłbym przetłumaczyć fragmenty Thoreau na swój własny język i przedstawić je jako oryginalne dzieło chińskiego poety, nie wzbudzając żadnych podejrzeń. (Lin, 1937 , s. 128)

To pokrewieństwo nie jest bynajmniej dziełem przypadku, ale owocem czytania Thoreau w różnych kulturach: Amerykanin był zainteresowany wieloma ideami, które znalazł we własnej lekturze wielkich myślicieli chińskich, takich jak Konfucjusz i Mencjusz, założycieli i głównych orędowników konfucjanizmu. Jako redaktor działu kolumny zatytułowanej „Pisma etyczne” w numerach The Dial z 1843 r ., amerykańskiego magazynu wydawanego z przerwami w latach 1840–1929, Thoreau starał się przedstawić swoim czytelnikom konfucjanizm. Wybrał kilka „Przysłów Konfucjusza” i zacytował ponad 40 cytatów z „Czterech chińskich ksiąg”.

Walden Thoreau przytoczył również dziesięć cytatów z chińskich klasyków, aby sformułować i poprzeć swoje argumenty na rzecz „zrozumienia życia poprzez introspekcję”, „prostoty stylu życia” i „dążenia do nauki”. Mimo to od dawna kwestionowano wpływ chińskiego myślenia na Thoreau (zob. Cady 1961 , s. 20–32). Christy ( 1932 , s. 275-321) posunął się nawet do stwierdzenia, że ​​„żaden Konfucjusz nie poszedłby do Walden ”. Niedawno wpływ filozofii chińskiej na Thoreau potwierdzają tacy badacze jak Scott ( 2007 , s. 14–39), Weir ( 2011 , s. 64; 2019, s. 202–218) i Altman ( 2018, s. 1–17). Uczeni ci szczegółowo argumentowali, że Thoreau zaadaptował do swoich pism i życia literaturę i elementy Wschodu, w tym chińską klasykę i myśl, aby skonstruować swój „amerykański orientalizm”, jako rodzaj „kontemplacji w przeciwieństwie do amerykańskiego materializmu i rozumu” (Altman, 2018 , s. 1).

Trudno się dziwić, że to powinowactwo przyciągnęło uwagę dużej grupy chińskich uczonych. Między dyskusjami Yu i Lina na temat Thoreau w latach trzydziestych XX wieku a odrodzeniem zainteresowania studiami porównawczymi myśli Waldena i myślenia chińskiego w latach osiemdziesiątych istniała rzeczywiście znaczna luka czasowa, która zapowiadała fenomenalny wzrost zainteresowania tłumaczy Thoreau, począwszy od lat 80. 1990 i trwa do dziś. Lukę tę można wytłumaczyć długotrwałą niestabilnością społeczną i polityczną w Chinach od lat 40. do 70. XX wieku, której towarzyszyło oficjalne stanowisko antyzachodnie. Odmrażanie się postaw wobec Zachodu od lat 90. odznacza się wykładniczym wzrostem liczby publikowanych wersji Waldena , co widać na ryc. 1 .

Dla chińskich uczonych znających się na rodzimej kulturze, ideologiczne, duchowe lub kulturowe pokrewieństwo między ideami Thoreau, wyrażonymi w Walden , a chińskimi ideologiami, takimi jak konfucjanizm, jest urzeczywistniane w 10 cytatach z najważniejszych ksiąg konfucjańskich, Great Learning, Doctrine of the Mean, Analects i Mencius , zwanych wspólnie „Czterema Księgami” oraz w innych „chińskich” elementach w Walden . Na przykład w pierwszym tego rodzaju szczegółowym badaniu porównawczym opublikowanym w Chinach Chang Yaoxin常耀信 ( 1985 , s. 46–52) prześledził wpływ konfucjanizmu i taoizmu na pisarzy amerykańskich. W Suolu yu Zhongguo梭罗与中国 (lub Thoreau i Chiny ,1991 ), pierwsze kompleksowe studium stosunku pisarza do kraju, Chen Changfang陈长房, tajwański uczony, przeczesał dzieła Thoreau w poszukiwaniu obrazów Konfucjusza, analizując odniesienia pisarza do konfucjańskich aforyzmów w Walden i badając jego angielskie tłumaczenie Czterech ksiąg konfucjanizmu w The Dial . Inni uczeni badali pokrewieństwo między Thoreau / Waldenem a taoizmem lub literaturą pustelników opartą na taoizmie. Cui Changqing 崔长青 ( 1994 , s. 34–40) na podstawie dokładnego porównania ich życia, twórczości i myśli argumentował za ideologicznym lub duchowym pokrewieństwem między amerykańskim transcendentalistą a wschodnim filozofem Laozim (老子, 571-471 p.n.e.), twórca taoizmu.

Jednak nie wszyscy uczeni zgodzili się co do charakteru wpływu. Na przykład Liu Yuyu 刘玉宇 ( 2009 , s. 197–206) uznał pokrewieństwo między Thoreau a myśleniem chińskim, ale wskazał na „błędną interpretację” lub „niewłaściwe zastosowanie” klasyków konfucjańskich przez Thoreau. Inni uczeni zadowalali się podkreśleniem zgodności w światopoglądzie. Chen Xi 陈曦 ( 2014 , s. 183–186) wyjaśnił poglądy na naturę obu myślicieli poprzez ich podobną miłość do natury, zrozumienie odosobnienia i samorealizacji. Cheng Aimin ( 2009) dowodzili, że filozofia przyrody Thoreau w dużej mierze odpowiadała chińskiej koncepcji jedności natury i człowieka. Różniła się znacznie od filozofii panującej w Stanach Zjednoczonych w okresie industrializacji XIX wieku, która pozwalała na eksploatację i marnowanie zasobów naturalnych. Cheng (tamże, s. 62) uważał, że amerykański pisarz starał się „zachować równowagę między wschodnią i zachodnią filozofią przyrody, zmieniając swoje perspektywy i stanowisko, nie wpływając na swoje pokrewieństwo z chińską filozofią starożytną i nie zmieniając swojej wiary w ludzkość jako „nieodłączna część natury”.

W ciągu ostatnich 3 dekad wśród chińskich uczonych nastąpił zróżnicowany rozwój perspektyw dotyczących Thoreau i Waldena . Podczas gdy zachodni uczeni przeszli od odrzucenia do potwierdzenia wpływu filozofii Wschodu na Thoreau, ich chińscy odpowiednicy przeszli od uznania podobieństwa do odkrycia heterogeniczności. Późniejsze artykuły chińskich uczonych kwestionowały wczesne entuzjastyczne przywłaszczanie sobie przez ich rodaków Thoreau jako chińskiego filozofa w zachodnim stroju. Na przykład w latach 1996-1997 w Dushu (读书, czyli Reading Magazine), wysoko cenionego chińskiego miesięcznika literackiego, artykuł 程映红 Cheng Yinghong zatytułowany „Wa’erdeng Hu de Shenhua” 瓦尔登湖的 神话 (lub „Mit stawu Walden”) wywołał gorącą dyskusję na temat tego, czy Thoreau był „autentycznym” pustelnikiem. Cheng ( 1996 , s. 140–144) utrzymywał, że twierdzenia Thoreau, że jest pustelnikiem w samotnych pasażach Walden , są niezgodne z jego faktycznymi warunkami życia w Walden Pond: okres izolacji w Walden Pond był krótkotrwały, jego motywacja była ambiwalentna, i miał stały kontakt z innymi. Potem pojawiło się kilka publikacji, kwestionujących metody badawcze i perspektywę Chenga. Na przykład He Huaihong何怀宏 ( 1997, s. 132–137) opowiedział się za szerszym zbiorem danych biograficznych i bardziej bezstronnym zrozumieniem tych szczegółów w odniesieniu do wyrażania samotnych ideałów Thoreau w Walden .

Debata zapoczątkowała bardziej wieloaspektowe spojrzenie na Thoreau wśród chińskich uczonych: zamiast postrzegać go po prostu jako amerykańskiego przedstawiciela rdzennych chińskich idei, zainteresowanie przesunęło się na to, jak Thoreau dostosował te idee do własnego kontekstu kulturowego. Na przykład Yang Jincai 杨金才 ( 2004 , s. 71–79) powrócił do poglądu, że Thoreau był nieskomplikowanym pisarzem w tradycji „odludka” i argumentował, że dla Thoreau wycofanie się ze świata nie pociąga za sobą bierności, ale aktywne zaangażowanie w realia społeczne połowy XIX wieku w Stanach Zjednoczonych. Liu Luechang 刘略昌 (2016, s. 74–83) omówił także zmiany, jakie Thoreau wprowadził w aspektach chińskiego myślenia w celu dostosowania go do gustów i zainteresowań amerykańskich czytelników.

Ogólnie rzecz biorąc, recepcja Thoreau wśród chińskich uczonych w ciągu ostatniego stulecia stawała się coraz bardziej wielowarstwowa i złożona. W latach trzydziestych pochwały dla Thoreau opierały się na jego postrzeganym pokrewieństwie z różnymi aspektami chińskiego myślenia. Po przerwie w wielu badaniach porównawczych w latach 80. bardziej szczegółowo zbadano to pokrewieństwo, postrzegając Thoreau jako przedstawiciela chińskiej filozofii i tradycji literackiej, która wychwala pustelnika. W latach 90. to pokrewieństwo było kwestionowane i przedmiotem gorących dyskusji; w rezultacie ostatnio zwrócono uwagę na hybrydyczność pozycji kulturowej Thoreau. Niedawni chińscy uczeni argumentowali, że chociaż Thoreau wyraźnie nawiązywał do chińskich elementów i włączał je do swojej pracy, przerobił je również, aby pasowały do ​​​​własnego projektu politycznego i spełniły oczekiwania krajowej publiczności.

Thoreau/ Walden i chińscy pisarze

Zainteresowanie Thoreau w Chinach nie ogranicza się do tłumaczy i naukowców. Styl lub aktywistyczny sposób pisania był wysoko ceniony wśród chińskich pisarzy od lat dwudziestych XX wieku, a jego tematyczne skupienie się na relacji między człowiekiem a naturą zostało docenione w Chinach i zasymilowane w pismach wielu chińskich pisarzy, zwłaszcza w latach 80. i 90. XX wieku.

1920-1980: Thoreau jako pisarz i działacz duszpasterski

Thoreau w Chinach funkcjonował jako mentor literacki, którego twórczość po raz pierwszy wywarła wpływ na chińskich pisarzy pod względem treści i stylu w okresie przejściowym, od lat dwudziestych do czterdziestych XX wieku. Na przykład zarówno Zheng ( 1926 , s. 14), jak i Zeng ( 1929 , s. 35) opisali Thoreau jako wpływowego amerykańskiego pisarza pastoralnego, argumentując, że wprowadził on do ówczesnej literatury chińskiej stosunkowo nowe tematy „samotności i ja” „zależność” lub indywidualizm. Zhang Yuerui 张越瑞 (1906-1972) przeprowadził krytyczną analizę stylu pisania Thoreau w Walden (Zhang, 1933 , s. 70). Sposób pisania Thoreau nadal wpływał na chińskie pismo pod koniec XX wieku.

Treść polityczna Waldena Thoreau i sposoby jej wyrażania, obserwowane przez uczonych w latach dwudziestych XX wieku, pozostawały również ważne dla chińskich pisarzy i krytyków przez następne dziesięciolecia. W 1958 roku we wstępie do Meiguo Sanwen Xuan美国散文选 (lub Selected American Essays ), Xia Ji’an 夏济安 (lub Hsia Tsi-an) (Hsia, 2016 , s. xv), znany krytyk chiński, z aprobatą opisał Thoreau jako „dziwak”, który zrezygnował z eleganckiego stylu pisania swoich współczesnych z Massachusetts, aby rozpocząć nowy i bardziej „typowy” gatunek literatury amerykańskiej charakteryzujący się „twardym” stylem pisania, który był odpowiedni do przekazywania oświecających filozofii, które wyszedł z życia na pustyni.

W 1963 roku Zhang Ailing张爱玲 (lub Eileen Chang, 1920-1995), jeden z największych współczesnych pisarzy chińskich, przedstawił biograficzny i krytyczny wstęp do Thoreau, wychwalając go jako „geniusza” pisarstwa literackiego. Odnosząc się do Waldena , celebrowała jego doskonałość w przedstawianiu „bogatego doświadczenia studiowania przyrody” oraz orędownictwo „powrotu do podstaw” (Chang, 2004 , s. 121, s. 123). Jego przyjęcie samotnej egzystencji w Walden Pond było, jak napisała, politycznym eksperymentem, który udowodniłby wartość jego filozofii życiowej. Innymi słowy, Chang postrzegał Thoreau przede wszystkim jako aktywistę, a nie medytującego pustelnika czy samotnika.

Lata 80. – 20. XX wieku: Thoreau i chińska ekoliteratura i ekokrytyka

Od lat 80. w Chinach, podobnie jak na Zachodzie, Walden przyjął rolę „zielonej Biblii” dla wielu pisarzy, którzy skupili się na kwestiach środowiskowych i ekologicznych. Chociaż Walden został opublikowany w całości piętnaście lat przed tym, jak Ernst Haeckel ukuł termin „ekologia”, Thoreau pozostaje wzorem do naśladowania dla pisarzy ekokrytycznych ponad granicami terytorialnymi, „Ekolog przed ekologią” (Baym, 1965, s. 221 ) . Chińscy pisarze w latach 80. również zaczęli stawiać czoła problemom środowiskowym, a Walden zajął miejsce obok innych klasyków ekokrytycznych, takich jak Cicha wiosna Rachel Carson (1963), wpływając na falę chińskiego pisarstwa ekokrytycznego, która osiągnęła swój szczyt w latach 90.

Zasady i styl ekokrytyki zostały zaakceptowane, powtórzone i przyswojone przez chińskich pisarzy, takich jak między innymi Hai Zi 海 子, Wei An 苇 岸, Hua Hai 华 海 (1963-). Hai Zi 海 子 i Hua Hai 华 海, obaj uznani współcześni chińscy poeci, są zagorzałymi wielbicielami Thoreau i Waldena . Hai Zi pochwalił ponowne tłumaczenie Waldena (prawdopodobnie dokonane przez Xu Chi徐迟w 1982 roku ) jako „najlepszą książkę, jaką przeczytał w 1986 roku” (Wei, 1998 , s. 283). Wiersz Hai „Inteligentny Thoreau” odnosi się do chińskich czytelników, którzy docenili eksperyment Thoreau z życiem nad stawem Walden. Jego wiersz „Facing the Sea with Spring Blossoms” również podąża za Waldenemw przedstawianiu idealnego sposobu życia, wolnego od miejskich problemów i presji. Wspominając swoją drogę do przyjęcia eko-pisarstwa, inny eko-poeta i krytyk literacki oraz wybitny orędownik ekopoezji w Chinach, Hua Hai 华海 (2008, s. 8), przyznał, że czytał Waldena ( prawdopodobnie retranslację Xu ) „po raz pierwszy na początku lat 90.”. W swojej ekopoezji Hua uważa ludzkość za integralną część natury i zawiera ostrzeżenia w swoich przedstawieniach natury, społeczeństwa i człowieka, na które ewidentnie wpływają Thoreau i Walden .

Wei An 苇岸 to kolejny chiński pisarz, który przyznał, że Thoreau i Walden zmienili jego podejście do tematu i stylu pisania. Wei uznał Thoreau za wielkiego eseistę, zauważając, że Walden wykazywał tak „niezrównany beletrystyczny urok prozy” za pomocą „stylu prostych i organicznych słów”, że poczuł „krwawe pokrewieństwo i reakcję […] na słowa Thoreau” ( Wei, 1998 , s. 284). W skrócie Wei oświadczył, że Thoreau był jednym z pisarzy i poetów, którzy najbardziej pomogli ukształtować jego życie i styl pisania (Wei, 2009 , s. 304). Główne publikacje Wei są powszechnie włączane do antologii reprezentatywnych dla chińskich ekoesejów, a za ich pośrednictwem wpływ Thoreau i Waldenanadal jest asymilowany w chińskim piśmie. Wei wyraźnie wyjaśnia swój dług wobec Thoreau w artykule „Wo yu Suoluo” 我与梭罗 (lub „Thoreau and Me”, który nie tylko chwali amerykańskiego pisarza i jego twórczość, ale także demonstruje jego własną przemianę w poetę w stylu Thoreau z „Zorientowany na esej” wiersz Thoreau — „Jieshi” 结 实 (lub „Owoce”) — który porównuje z fragmentem sekcji „Pole fasoli” Waldena ( Wei , 1998 , s. 284-285).

Należy zauważyć, że Wei nie tylko naśladuje Thoreau, ani nie oferuje pastiszu ani parodii Waldena . Wei ( 2009 , s. 306) stwierdza: „Ani mój 'idol’, ani 'bóg’, Thoreau jest tylko częścią mnie, chociaż wiele razy mówiłem o nim i jego wpływie na moje pisanie”. Eseje i wiersze Wei mogą być zatem postrzegane jako być może najlepsze przykłady sposobu, w jaki nowe pokolenie chińskich ekopisarzy przyswoiło tematy i styl Thoreau i przerobiło je dla własnych celów.

Wniosek

Otterbert (2017) zauważył, że Thoreau miał „jeszcze kilka żyć poza swoim rodzinnym Concordem i Ameryką”. Celem studiów nad recepcją i tłumaczeniem twórczości Thoreau jest prześledzenie biografii tych innych żywotów. Ponieważ Thoreau i jego pisarstwo migrowały do ​​różnych kontekstów kulturowych, jest ono przerabiane i reinterpretowane w sposób zarówno znajomy, jak i nieznany.

Nowe życie Thoreau i Waldenu w Chinach, jak widzieliśmy, kształtowało się z czasem przez różne przyjęcia pisarza i jego dzieła przez chińskich tłumaczy, uczonych i innych autorów. Recepcja Thoreau jest więc wielowarstwowa i ewoluująca. Relacje między znaczeniami nadawanymi Waldenowi i Thoreau w Chinach a tymi w innych krajach również ulegają zmianom, rozbieżnościom i nakładają się na siebie. W niniejszym artykule przyjęto opisowe podejście do badań nad przekładem i recepcją, aby prześledzić te zmiany.

Thoreau opisał siebie w Walden jako myśliciela, który wycofał się ze społeczeństwa w celu swego rodzaju eksperymentu, dzięki któremu mógł zastanowić się nad życiem. Jego wcześniejsi chińscy tłumacze, od lat 40. do 80. ubiegłego wieku, ujęli to odosobnienie w kategoriach wyraźnego pokrewieństwa z tradycyjną chińską filozofią. Wczesne chińskie tłumaczenia Waldena przedstawiały autora jako duchowego mentora, który zalecał proste, medytacyjne życie. Późniejsze chińskie przekłady zaadaptowały tekst źródłowy w bardziej luźny sposób, kierując go do różnych grup czytelników, od uczonych po młodocianych. Niektórzy z tych późniejszych tłumaczy interpretowali treść i wartości Waldenu w bardziej zniuansowany sposób, przedstawiając duchowe odosobnienie Thoreau bardziej politycznie, jako aktywizm społeczny. Prezentacja Thoreau przez tłumaczy różni się w szczegółach od prezentacji chińskich uczonych, którzy od najwcześniejszych dyskusji o Thoreau byli bardziej podzieleni w interpretacji jego dzieła i w ocenie jego związku z chińską kulturą i polityką. Niektóre wczesne dyskusje, takie jak te Zheng Zhenduo 郑振铎, przedstawiały go jako antykapitalistycznego buntownika i współtowarzysza podróży politycznych. Inni, jak Yu Dafu 郁达夫 i Lin Yutang 林语堂, skupili się na duchowości Thoreau, widząc w nim zachodniego wyraziciela uznania dla natury, które przenikało chińską filozofię i literaturę od czasów klasycznych. W Waldenie widzieli szansę dla chińskich czytelników na ponowne połączenie się z wartościami, które ich zdaniem zostały zaniedbane w nowoczesnym chińskim społeczeństwie. W miarę dojrzewania badań nad Thoreau w Chinach, krytycy zaczęli podkreślać hybrydowy charakter idei Thoreau, które postrzegano jako połączenie filozofii azjatyckiej i zachodniej. Ostatnia popularność Waldena wśród chińskich pisarzy wynika niewątpliwie z jego statusu jako prekursora eko-pisarstwa. Styl i treść dzieła Thoreau wywarły bezpośredni wpływ na pisarzy takich jak Hua Hai 华海, zachęcając ich do przyjęcia postawy bardziej realistycznej niż romantycznej, bardziej zaangażowanej społecznie niż samotniczej.

Te wątki recepcji nie istnieją oczywiście w oderwaniu od siebie. Przekłady Waldena pośredniczą między tekstem źródłowym a literaturą naukową w Chinach; chińscy eko-pisarze również czytają zarówno przekłady, jak i literaturę naukową. Interakcja między tłumaczami, uczonymi i pisarzami prowadzi do dalszego przekształcania i reinterpretacji tekstu źródłowego.

Ostatecznie jednak porównanie różnych „żywotów” Thoreau i jego dzieła powraca do kwestii podzielanych przez Thoreau, jego oryginalnych czytelników i tych, którzy stykają się z jego dziełem poprzez przekład. Kwestie te obracają się wokół relacji jednostki wobec społeczeństwa i świata przyrody. Sposób rozumienia tych kwestii zależy w dużej mierze od ponownego wyobrażenia Thoreau przez różnych badaczy, tłumaczy i pisarzy w różnych kulturach i czasach.

                                                                  Aihua Liu & Ying Zhu

Dostępność danych

Zbiór danych (tabela szczegółów publikacji 130 wersji Walden w Chinach), który wspiera wyniki tego badania, jest dostępny pod adresem https://dataverse.harvard.edu/file.xhtml?fileId=6788807&version=1.0 .

Notatki

  1. Wszystkie nazwiska chińskich autorów w tym artykule są zgodne z konwencją umieszczania nazwiska na pierwszym miejscu.

  2. Wszystkie cytaty chińskich autorów w tym artykule są naszymi tłumaczeniami.

Bibliografia

  • Altman M (2018) Orientalizm w XIX-wiecznej Ameryce. W: Harvey P, Lum KG (red.) Oksfordzki podręcznik religii i rasy w historii Ameryki. Oxford University Press, Oxford, s. 123–138

  • Baym N (1965) Pogląd Thoreau na naukę. J Hist Ideas 26 (2): 221–234

    Artykuł Google Scholar

  • Cady LV (1961) Cytaty z ksiąg konfucjańskich w Walden . Am Litr 33 (1): 20–32

    Artykuł Google Scholar

  • Chang Y (1985) Zhongguo wenhua zai Meiguo wenxue zhong de yingxiang中国文化在美国文学中的影响 (Wpływ kultury chińskiej na literaturę amerykańską). Waiguo wenxue yanjiu外国文学研究 (Studia nad literaturą zagraniczną) 8 (1): 46–52

    Google Scholar

  • Chang E (2004) Tongxue shaonian dou bu jian同学少年都不贱 (byli koledzy z klasy i znajomi). Tianjin rennin chubanshe天津人民出版社 (Wydawnictwo Ludowe Tianjin), Tianjin

  • Chen X (2014) Kiedy Thoreau spotyka Tao Yuanming – studium porównawcze dotyczące Tao Yuanming i podobnego poglądu Thoreau na naturę. Overseas Engl 15 (12): 183–186

    Google Scholar

  • Chen C (1991) Suoluo yu Zhongguo梭罗与中国 (Thoreau i Chiny). Sanmin shuju三民书局 (Wydawnictwo Książek San Min), Tajpej

  • Cheng A (2009) Lun Suoluo ziranguan zhong de „Tianrenheyi” sixiang 论梭罗自然观中的„天人合一”思想 („Jedność nieba i człowieka” w koncepcji natury Thoreau). Waiguo wenxue yanjiu外国文学研究(Studia nad literaturą zagraniczną) 33(2):62–70

    Google Scholar

  • Cheng Y (1996) Wa’erdeng Hu de Shenhua瓦尔登湖的神话 (Mit Waldena). Dushu读书 (czytanie magazynu) 18 (5): 140–144

    Google Scholar

  • Christy A (1932) Orient w amerykańskim transcendentalizmie. Octagon Books, Nowy Jork

  • Cui C (1994) Jianlun Laozi on Suoluo简论老子和梭罗 (Krótka dyskusja o Laozi i Thoreau). Guoji guanxi xueyuan xuebao国际关系学院学报(Dziennik Uniwersytetu Stosunków Międzynarodowych) 12(4):34–40

    Google Scholar

  • Dong H (1978) Meiguo wenxue jianshi美国文学简史(Krótka historia literatury amerykańskiej, t. 1). Renmin wenxue chubanshe人民文学出版社 (Wydawnictwo Literatury i Sztuki Ludowej), Pekin

  • Harding W (1962) Pięć sposobów patrzenia na Waldena. Msza Ap 4 (1): 149–162

    Google Scholar

  • Harding W (1995) Reputacja Thoreau. W: Myerson J (red.) The Cambridge Companion to Henry David Thoreau. Cambridge University Press, Cambridge, s. 1–11

  • He H (1997) Shiguan Suoluo事关梭罗 (O Thoreau). Dushu读书 (czytanie magazynu) 19 (3): 132–137

    Google Scholar

  • Hsia T (red.) (2016) Meiguo sanwen xuan 美 国 散 文 选 (Wybrane eseje amerykańskie) (wydanie dwujęzyczne CE). Zhongwen Daxue Chubanshe中文大学出版社 (The Chinese University Press), Hong Kong

  • Hua H (2008) Shengtai shichao生态诗境 (Poetyckie królestwo eko-świata). Zhongguo xiju chubanshe中国戏剧出版社 (China Theatre Press), Pekin

  • Jauss HR (1978) Pour une estetique de la recepcja, Gallimard. Wydanie angielskie: Jauss HR (1982) Ku estetyce odbioru. (tłum.: Bahti T) Univ of Minnesota Press, Minnesota

  • Jiang Z i in. (2007) Shengtai shijiao xia de Suoluo: chongdu Wa’erdeng Hu生态视角下的梭罗:重读《瓦尔登湖》 (An Ecological Perspective to Thoreau: Reinterpretation of Walden ) . Shangwu chubanshe商务出版社 (The Commercial Press), Pekin

  • Lin Y (1937) Znaczenie życia. Reynaldo i Hitchcock, Nowy Jork

  • Liu Y (2009) Cong Wa’erdeng Hu zhong de ruxue yulu kan Suoluo de rujia sixiang从《瓦尔登湖》中的儒学语录看梭罗的儒家渊源 (O myślach konfucjańskich Thoreau widzianych z cytatów z konfucjanizmu ) . Waiguo Wenxue Pinglun外国文学评论 (Przegląd literatury zagranicznej) 32 (3): 197–206

    Google Scholar

  • Otterberg H (2017) Thoreau w tłumaczeniu. New York Review Dostępne pod adresem http://www.nybooks.com/articles/2017/10/26/thoreau-in-translation/

  • Scott D (2007) Rewalking Thoreau and Asia: „Światło ze wschodu” dla „bardzo jankeskiego stylu orientalnego”. Philos East West 57 (1): 14–39

    Artykuł Google Scholar

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (1949) Hua’erteng华尔腾 (tłum. Xu C). Szanghaj chenguang chubanshe上海晨光出版社 (wydawnictwo Szanghaj Chengguang), Szanghaj

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (1982) Wa’erdeng hu瓦尔登湖 (tłum. Xu C). Szanghaj yiwen chubanshe上海译文出版社 (Wydawnictwo Tłumaczeń Szanghaj), Szanghaj

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (1984/2010). Hubin sanji湖滨散记 (tłum. Kong F). Guizhou renmin chubanshe贵州人民出版社 (Wydawnictwo Ludowe Guizhou), Guizhou

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (1993). Wa’erdeng hu瓦尔登湖 (tłum. Xu C). Szanghaj yiwen chubanshe上海译文出版社 (Wydawnictwo Tłumaczeń Szanghaj), Szanghaj

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (1998) Hubin sanji湖滨散记 (tłum. Chen B). Gaobao Guoji高宝国际 (Gaobao International), Taipei

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (2007) Wa’erdeng hu瓦尔登湖 (tłum. Pan Q). Zhongguo shehui kexue chubanshe中国社会科学出版社 (China Social Sciences Press), Pekin

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (2011). Wa’erdeng hu瓦尔登湖 (tłum. Wang X, Ji F). Beijing daxue chubanshe北京大学出版社 (Peking University Press), Pekin

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (2012) Wa’erdeng hu瓦尔登湖 (tłum. Zeng G). Szanghaj yiwen chubanshe上海译文出版社 (Wydawnictwo Tłumaczeń Szanghaj), Szanghaj

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (2013). Wa’erdeng hu瓦尔登湖 (tłum. Li J). Tianjin renmin chubanshe天津人民出版社 (Wydawnictwo Ludowe Tianjin), Tianjin

  • Thoreau HD (1971) Walden. Princeton University Press, Princeton. Wersja chińska: Thoreau HD (2018). Zhi tongnian de wa’erdeng hu致童年的瓦尔登湖 (Do Waldena w dzieciństwie) (tłum. I red. Huang F). Waiyu jiaoxue yu yanjiu chubanshe外语教学与研究出版社 (Nauczanie Języków Obcych i Prasa Badawcza), Pekin

  • Thoreau HD, Andrist R (1969) Walden. Macfadden-Bartell. Korporacja Nowy Jork. Wersja chińska: Thoreau HD, Andrist R (1996) Linzhong shenghuo林中生活 (Życie w lesie) (tłum. Luo S, Wang Z). Pekin shifandaxue chubanshe北京师范大学出版社 (Beijing Normal University Press), Pekin

  • Thoreau HD, Cramer JS (2006) Walden: w pełni opatrzone komentarzami wydanie. Yale University Press, Yale. Wersja chińska: Thoreau HD (2015) Wa’erdeng hu瓦尔登湖 (tłum. Du X). Remin wenxue chubanshe人民文学出版社 (Wydawnictwo Literatury i Sztuki Ludowej), Pekin

  • Timpe EF (red.) (1971) Thoreau za granicą: dwanaście esejów bibliograficznych. Shoestring Press, Hamden

  • Wei A (1998) Wo yu Suoluo我与梭罗 (Thoreau i ja). Shijie wenxue 世 界 文 学 (literatura światowa) 5: 283–290

    Google Scholar

  • Wei A (2009) Zuihou de langmanzhuyi zhe最后的浪漫主义者(Ostatni romantyk). Huacheng chubanshe花城出版社 (wydawnictwo Flower City), Guangzhou

  • Weir D (2011) Amerykański orient: wyobrażanie sobie wschodu od epoki kolonialnej do XX wieku. University of Massachusetts Press, Amherst

    Google Scholar

  • Yang J (2004) Suoluo de dunshi yurushi qinghuai梭罗的遁世与入世情怀 (Samotny i aktywny sposób życia Thoreau). Nanjing shehuikexue南京社会科学 (Nauki społeczne w Nanjing) 12: 71–76

    Google Scholar

  • Yu D (1995) Jing de wenyi zuopin静的文艺作品 (Ciche dzieła literackie). W: Wang Z, Chen Z (red.) 卖文买书: 郁达夫和书 (Sprzedawanie moich pism za kupowanie książek – Yu Dafu i jego książki). Sanlian chubanshe 三 联 出 版 社 (Joint Publishing Company), Pekin, s. 304–306

  • Zeng X (1929) Meiguo wenxue ABC美国文学ABC (ABC literatury amerykańskiej). Shijie shuju世界书局(Wydawnictwo Książki Świata), Szanghaj

  • Zhang Y (1933) Meiguo wenxue美国文学 (literatura amerykańska). Shangwu chubanshe商务出版社 (The Commercial Press), Szanghaj

  • Zheng Z (1926) Meiguo wenxue美国文学 (literatura amerykańska). Xiaoshuo yuebao小说月报 (miesięcznik fikcji) 17 (12): 1–16

    Google Scholar

Pobierz referencje

Podziękowanie

Dziękujemy profesorowi Li Li z Makao Polytechnic University i profesorowi Johnowi Corbettowi z BNU-HKBU United International College za ich korektę i bezcenne komentarze, które pomogły nam ulepszyć ten artykuł. Wszystkie pozostałe w nim błędy, jeśli takie istnieją, są naszymi własnymi. Badania te są finansowane przez Macao Polytechnic University [numer grantu RP/FLT-05/2022].

Od towarzysza podróży do eko-wojownika: tłumaczenie i recepcja Thoreau w Chinach

Informacje o autorach

Autorzy i afiliacje

Autor korespondujący

Korespondencja z Aihua Liu .

Deklaracje etyczne

Konkurujące interesy

Autorzy deklarują brak sprzecznych interesów.

Zgoda etyczna

Ten artykuł nie zawiera żadnych badań z udziałem ludzi przeprowadzonych przez któregokolwiek z autorów.

Świadoma zgoda

Ten artykuł nie zawiera żadnych badań z udziałem ludzi przeprowadzonych przez któregokolwiek z autorów.

Dodatkowe informacje

Nota wydawcy Firma Springer Nature pozostaje neutralna w odniesieniu do roszczeń jurysdykcyjnych na opublikowanych mapach i powiązań instytucjonalnych.

Prawa i uprawnienia

Otwarty dostęp Ten artykuł jest objęty licencją Creative Commons Attribution 4.0 International License, która zezwala na używanie, dzielenie się, adaptację, dystrybucję i powielanie na dowolnym nośniku lub w dowolnym formacie, pod warunkiem, że podasz odpowiednie oznaczenie oryginalnego autora (autorów) i źródła, podać link do licencji Creative Commons i wskazać, czy dokonano zmian. Obrazy lub inne materiały stron trzecich zawarte w tym artykule są objęte licencją Creative Commons, chyba że zaznaczono inaczej w informacji o autorze materiału. Jeśli materiał nie jest objęty licencją Creative Commons, a zamierzone użycie jest niezgodne z przepisami prawa lub wykracza poza dozwolone użycie, musisz uzyskać pozwolenie bezpośrednio od właściciela praw autorskich. Aby zobaczyć kopię tej licencji, odwiedźhttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ .

Link do artykułu: https://www.nature.com/articles/s41599-023-01538-9

Obraz wyróżniający: Portrait photograph from a ninth-plate daguerreotype of Henry David Thoreau.Autorstwa B. D. Maxham – National Portrait Gallery w Waszyngtonie, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=72850880