Hiszpański architekt zwyciężył w kategorii Przestrzenie zewnętrzne za ogród El Tanque w Santa Cruz de Tenerife, a w kategorii Dziedzictwo architektoniczne zwyciężył David Chipperfield za renowację kultowej Neue Nationalgalerie w Berlinie.
Ogród El Tanque w Santa Cruz de Tenerife zwyciężył w kategorii Przestrzenie zewnętrzne w europejskich nagrodach AHI za interwencję w dziedzictwo architektoniczne. Zaprojektowany przez hiszpańskiego architekta Fernando Menisa, jest to ekologiczna renowacja dawnego obszaru przemysłowego, który wyposażył dzielnicę Cabo Llanos w pierwszą zieloną przestrzeń publiczną. Wokół dawnego zbiornika rafinerii, od 1997 r. przekształconego w przestrzeń kulturową i wpisanego na listę zabytków od 2014 r., sad bananowy przypomina krajobraz rolniczy sprzed industrializacji, przedstawiając miasto jako miejsce współistnienia różnych epok, kultur i wrażliwości, które kształtowały jego tożsamość.
„El Tanque Garden współpracuje z ekologią i dziedzictwem, aby zaoferować kreatywną, kulturalną i włączającą społecznie przestrzeń publiczną. Wykazuje wrażliwość we wszystkich skalach, w tym w zakresie ponownego wykorzystania odpadów przemysłowych do projektowania mebli i oświetlenia” . Jest kompletny pod względem zrównoważonego rozwoju, korzyści społecznych oraz w odniesieniu do tożsamości lokalnej i kształtowania krajobrazu” – stwierdziło Jury.
Nagrodę w kategorii Dziedzictwo Budowlane przyznano renowacji Neue Nationalgalerie w Berlinie, prowadzonej przez biuro Davida Chipperfielda, ostatniego laureata Nagrody Pritzkera. W kategorii Urbanistyka Jury nagrodziło rewitalizację dzielnic Gràcia w Barcelonie, przeprowadzoną przez firmę Jornet Llop Pastor Arquitectes wraz z Wydziałem Urbanistyki Rady Miejskiej Barcelony. Wreszcie w kategorii Upowszechnianie nagrodę przyznano filmowi dokumentalnemu „La vie en kit” belgijskiej architektki i reżyserki Elodie Degavre.
Ponadto organizacja non-profit Asociación Amigos del Espacio Cultural El Tanque została finalistą w kategorii Rozpowszechnianie za swoją nieustanną działalność trwającą ponad 25 lat na rzecz ratowania, obrony i ochrony El Tanque jako elementu dziedzictwa przemysłowego i kulturowego Wysp Kanaryjskich .
Nagroda jest przyznawaną co dwa lata inicjatywą barcelońskiej platformy AHI Architectural Heritage Intervention; Colegio Oficial de Arquitectos de Cataluña COAC (Stowarzyszenie Architektów Katalonii); Rada Miasta Barcelony; i Obszaru Metropolitalnego Barcelony. Do szóstej edycji konkursu zgłoszono łącznie 241 projektów biur architektonicznych z 28 krajów europejskich, co stanowi najwyższy wynik w historii.
Przestrzeń Kulturalna El Tanque w Santa Cruz de Tenerife to dawne złoże rafinerii, wykorzystywane jako przestrzeń kulturalna od 1997 roku:
Przestrzeń kulturalna El Tanque w Santa Cruz de Tenerife to dawny zbiornik 69, ogromny kontener od dawna używany do rafinacji i przechowywania ropy naftowej, który był częścią rafinerii CEPSA, pierwszy zbudowany w Hiszpanii około 1930 roku. Jest to 20-metrowy kontener wysoki, cylindryczny element o średnicy 50 m, który reprezentuje jeden z ostatnich śladów przemysłu, który w ciągu ostatniego półwiecza był częścią urbanistyki Teneryfy .
Adaptacyjne ponowne wykorzystanie przestrzeni kulturalnej przeprowadzone w 1997 roku pozwoliło zachować jej pierwotny wygląd dzięki minimalnej interwencji architektonicznej opartej na recyklingu. W związku z tym poddano renowacji stary most promowy opuszczony w porcie miejskim, aby umożliwić do niego dostęp; drzwi wejściowe do pomieszczenia oraz wewnętrzną rampę wykonano z dużych blach pochodzących z innych zdemontowanych kontenerów; a świetliki wykonano z pustych beczek CEPSA dostosowanych do ich nowego przeznaczenia.
El Garden Tanque to ekologiczna rewitalizacja obszaru poprzemysłowego w Santa Cruz de Tenerife:
Zbiegając się z przygotowaniami do obchodów w 2022 r. 25. rocznicy powstania tej wyjątkowej przestrzeni kulturalnej, organizacja non-profit Asociación Amigos del Tanque i rząd Wysp Kanaryjskich promowały założenie ogrodu obejmującego otoczenie, w celu stworzenia pierwszej zielonej przestrzeni publicznej w okolice Cabo Llanos.
Obwód El Tanque został porośnięty drzewami bananowymi, aby upamiętnić działalność rolniczą prowadzoną na tym obszarze, zanim w latach trzydziestych XX wieku ulokowano tu rafinerię CEPSA. W miarę upływu czasu bujna roślinność subtropikalna kolonizuje relikt przemysłowy, wyznaczając jego fascynującą obecność, przywracając jednocześnie pamięć o rolniczej przeszłości, budując poczucie ciągłości kulturowej i przynależności.
Nowy ogród nawiązuje do pierwotnego układu i kamiennego muru terenu, podczas gdy podstawa zdemontowanego przyległego zbiornika stanowi obecnie obwód nowego półkolistego placu. Wygląd zewnętrzny zbiornika i jego elementy zostały odnowione i zintegrowane z ogólną koncepcją przeprojektowania, która łączy dziedzictwo przemysłowe i naturę.
Projekt krajobrazu Menis ma na celu stworzenie ogrodu o dużej różnorodności biologicznej, opartego na rodzimej florze z ponad 700 drzewami i krzewami, a także obszarami aromatycznych roślin. Znajdują się tu głównie drzewa bananowe, które przypominają plantacje bananów, które rosły na tym terenie, zanim został on przekształcony do użytku przemysłowego.
„Nasze prace badawcze potwierdziły, że obszar ten miał charakter rolniczy. Kiedyś uprawiano banany i pomidory, a także rośliny przybrzeżne, takie jak tabaibas, cardones, verodes itp. Wszystkie są rodzimymi roślinami Wysp Kanaryjskich, które wymagają niewielkiego podlewania, są odporne i trwałe. Spoglądając wstecz na historię rolnictwa Santa Cruz, zdecydowaliśmy, że obszar wokół El Tanque powinien zostać ponownie obsadzony drzewami bananowymi. I pomidory po prostu wykiełkowały, ponieważ musiały tam być winorośle mające ponad 90 lat, niewiarygodne, które przetrwały całą erę przemysłową, które po przygotowaniu i podlaniu ziemi ponownie wyrosły, ponieważ ziemia, gleba, pamięta, chociaż czasami o tym zapominamy” – wyjaśnia architekt Fernando Menis.
Kierując się tą samą linią ponownego wykorzystania i recyklingu, którą zastosował już podczas rewitalizacji Przestrzeni Kulturalnej El Tanque, architekt projektuje oświetlenie zewnętrzne i meble Ogrodu z odpadów. W ten sposób ze śmieci odzyskano butle z tlenem nurków i zaadaptowano je do wykorzystania jako lampy. A ponieważ jednymi z głównych użytkowników ogrodu są dzieci, lampy przypominają Minionki, postaci z kreskówek, które pochłaniają duże ilości bananów. Troskę o wpływ na środowisko widać także w ustawieniu lampy tak, aby unikała zanieczyszczenia światłem, a także w nawadnianiu zieleni, która zasilana jest wodą pochodzącą z recyklingu.
To, co kiedyś było skażonym i niewykorzystanym terenem, choć stanowiło część chronionego dziedzictwa kulturowego, jest obecnie bujnym ogrodem, który będzie się poprawiał w miarę przywracania różnorodności biologicznej, oferując przestrzeń publiczną zapewniającą spójność społeczną, ponowne połączenie z naturą i dziedzictwem kulturowym Teneryfy.
„Krótko mówiąc, jest to działanie o wielu implikacjach, ponieważ mamy teraz dostępny plac, który jest także nową zieloną przestrzenią publiczną, pierwszą w dzielnicy Cabo Llanos, przywołuje się rolniczą historię Santa Cruz de Tenerife i, jednocześnie przywracana jest różnorodność biologiczna. To akcja, która może być przykładem ekologicznego odzyskiwania innych przestrzeni w mieście i na wyspie” – podkreśla Dulce Xerach , prawniczka i prezes stowarzyszenia Los Amigos del Tanque.
Fakty dotyczące ogrodu El Tanque:
Adres : C/Adán Martín Menis s/n 38003 Santa Cruz de Tenerife, Wyspy Kanaryjskie, Hiszpania
Zakończenie: 2022
Działka M2 : 5.714,55 m2 (2.210 m2 ogród)
M2 : 2.563,75m2 (środowisko 1.989,63 m2 + zbiornik 574,12m2)
Koszt: 480.086,74 €
Architekt: Fernando Menis
Klient: Consejería de Educación, Universidades, Cultura y Deportes del Gobierno de las Islas Canarias, Dirección General de Patrimonio Cultural (Rząd Wysp Kanaryjskich)
Inicjatywa: Stowarzyszenie Amigos del Espacio Cultural El Tanque
Zespół projektowy : Jesús Montejano, Javier Espílez, Joanna Makowska-Czerska, Yanira León
Konsultanci: Ruperto S. Hernández González (architekt techniczny i dyrektor robót budowlanych); Prisma Ingenieros SLP (inżynier usług budowlanych); Interjardín SL (Ogrodnictwo); Cristina Saavedra (projekt graficzny logo)
Firmy: Señalizaciones VillarPlantas (asfalt); Interjardín SL (gleba i rośliny); Zumtobel (oświetlenie); Refinería Cepsa (elementy do mebli z recyklingu); Eco Steel (ślusarz); Hernández de la Guardia (farba); Fachadas Dimurol SL (malarz)
Firmy budowlane : UTE Señalizaciones Villar SA i Interjardín SL
Fernando Menis (1951, Teneryfa) .W ciągu ponad 40-letniej kariery zawodowej Menis tworzy dzieła architektoniczne o różnej skali i typologii, a także długoterminowe projekty badawcze. Ekspert w projektowaniu sal koncertowych i audytoriów, cieszący się międzynarodowym uznaniem i nagrodami za opracowanie innowacyjnego systemu zmiennej akustyki dla Sali Koncertowej CKK Jordanki (2015, Polska). Wśród projektów zrealizowanych samodzielnie i we współautorstwie: Kościół Najświętszego Odkupiciela w Las Chumberas (2022), Ogród Publiczny Przestrzeni Kulturalnej El Tanque (2022), Sala Koncertowo-Kongresowa CKK „Jordanki” w Polsce (2015), Plaza Bürchen w Szwajcarii (2015), Wyspiarski Stadion Lekkoatletyczny (2007), Magma Arte & Congresos (2007), Pływający basen na Szprewie w Berlinie (2004) oraz Prezydencja Rządu Wysp Kanaryjskich na Teneryfie (2000). Wśród realizowanych projektów wyróżniają się: Rewitalizacja Parku Kulturowego Viera y Clavijo, Masterplan w Boa Vista, Sala Kongresowa i Koncertowa w Pájara na Fuerteventurze, Rehabilitacja Centrum Kultury w La Guanche, Rehabilitacja Teobaldo Sala sztuk performatywnych Power w La Orotava. Wyróżniony 10-krotnie Nagrodą Architektoniczną Wysp Kanaryjskich, Menis zdobył także: Nagrodę Krajowej Rady Architektów RP za najlepszy obiekt kulturalny w Polsce 2015; Nagroda CEMEX za Powszechną Dostępność 2016; nagroda Taipei Design Award 2016 dla najlepszego budynku publicznego; nagroda Stone Award w VIII Międzynarodowej Nagrodzie Architektury Kamiennej 2005; oraz Nagrodę V Hiszpańskiego Biennale Architektury 1998, m.in. Architekt Doktor z Politechniki w Walencji, jego prace pokazywane były w kilku edycjach Biennale w Wenecji, w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku, w galerii Aedes Berlin i galerii GA w Tokio. Jego projekt Iglesia del Santísimo Redentor znajduje się w stałej kolekcji MoMA Museum of Modern Art w Nowym Jorku.
Link do artykułu:
Publikowanie w Art Style, Art & Culture International Magazine jest bezpłatne dla każdego. Nie ma żadnych opłat za przetwarzanie artykułów, esejów, wkładów ani innych opłat za publikację. Magazyn Art Style jest niezależny i wspiera ruch Open Access. Postępuje także zgodnie z zaleceniami międzynarodowych wytycznych Deklaracji Berlińskiej w sprawie otwartego dostępu do wiedzy w naukach ścisłych i humanistycznych . Wszystkie obrazy, eseje i artykuły opublikowane przez Art Style, Art & Culture International Magazine są dostępne na podstawie licencji Creative Commons Uznanie autorstwa (CC BY-NC-SA 4.0). Magazyn Art Style jest notowany w kilku prestiżowych indeksach, m.in. DOAJ ,Web of Science Core Collection, Emerging Sources Citation Index™ (ESCI) , Europejski indeks referencyjny dla nauk humanistycznych i społecznych ( ERIH PLUS ) oraz Latindex . Ponadto publikacje Art Style Magazine można znaleźć w Bibliotece Uniwersytetu w Bielefeld , w wyszukiwarce akademickiej BASE – Bielefeld oraz w Bibliotece Czasopism Elektronicznych Biblioteki Uniwersyteckiej w Regensburgu we współpracy z Biblioteką Uniwersytecką Technische Universität München. Magazyn Art Style korzysta z repozytorium Zenodo , aby zagwarantować dostępność i długotrwałe zachowanie jego treści . Magazyn wykorzystuje także identyfikator ORCID jako trwały identyfikator pozwalający na jednoznaczne wyróżnienie autorów. Art Style Magazine to publikacja stowarzyszona z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Estetyki (IAA).
