Dlaczego potrzebujemy moratorium na połowy węgorza / Miguel Clavero Pineda

Wszystkie 19 gatunków węgorzy Anguillid migruje z morza, w którym się rodzą, do systemów słodkowodnych, w których rosną. Po okresie do 20 lat osiągają dojrzałość i wracają do morza, aby się rozmnażać i ginąć.

Te migracje na przestrzeni lat nadawały węgorzom atmosferę tajemniczości, ale to nie przeszkodziło im trafiać na talerze na całym świecie.

Zjadały je wszystkie kultury mające dostęp do węgorzy, a pozostałości węgorzy często można znaleźć na stanowiskach archeologicznych z okresu paleolitu. Rzeczywiście, niektórzy mogliby nawet argumentować, że symbolem amerykańskiego święta dziękczynienia powinny być węgorze, a nie indyk: kiedy wyczerpana załoga Mayflower obchodziła pierwsze amerykańskie święto dziękczynienia, większość tego, co jedli, to węgorze.

Węgorz amerykański ( Anguilla rostrata ) Wikipedia , CC BY-SA

Współczesna kuchnia znajduje wiele zastosowań ryb, od wędzonych europejskich odmian po koreańskie Jangeo-gui i walenckie danie all i pebre. Są powszechnym składnikiem w wielu częściach świata. Jednak industrializacja i globalizacja spożycia węgorza spowodowały spadek jego liczebności.

Konieczne jest moratorium na połowy węgorza.

Zakaz połowu wielorybów: szablon działań w sprawie węgorzy

W XX wieku upolowano prawie trzy miliony dużych waleni. W obliczu widocznego spadku populacji wielorybów w 1946 r. powołano Międzynarodową Komisję Wielorybniczą , której misją było zapewnienie „właściwej ochrony zasobów wielorybów i (…) uporządkowanego rozwoju przemysłu wielorybniczego”. Z biegiem lat stało się jasne, że misja ta zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ populacje wielorybów nie były w stanie wytrzymać presji, pod jaką znajdowały się w wyniku polowań. Konieczne było całkowite zaprzestanie połowów wielorybów.

Ewolucja połowów 4 gatunków najczęściej będących celem przemysłu wielorybniczego XX wieku: płetwal błękitny ( Balaenoptera musculus ), płetwal błękitny ( Balaenoptera physalus ), wieloryb sei ( Balaenoptera borealis ) i kaszalot ( Physeter makrocephalus ). Ostatni jest przedstawiony tutaj. Własność autora, adaptacja z https://ourworldindata.org/grapher/whale-catch

Po kilku nieudanych próbach w 1982 r. uzgodniono moratorium na połów wielorybów, które obowiązuje od 1986 r. Rola krajów nieposiadających przemysłu wielorybniczego (takich jak Mongolia, Austria czy Mali), a także wsparcie krajów, które polowały wielorybów, w tym Hiszpanii, miało zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia wymaganej większości.

Zaledwie dwa miesiące przed głosowaniem Hiszpania sprzeciwiła się moratorium, twierdząc, że ma „absolutną i prawdziwie wzorową kontrolę nad połowami wielorybów”. Jednak zmiana głosu w ostatniej chwili zadecydowała o zatwierdzeniu zakazu.

Pomimo głosowania Hiszpania utrzymała połowy wielorybów w granicach dozwolonych. Hiszpański przemysł wielorybniczy dokonał ostatniego połowu w październiku 1985 r. , kiedy u wybrzeży Galicji zabito finwala.

Moratorium na wielorybnictwo ma niewątpliwie słabe strony, jest jednak zbiorowym sukcesem ludzkości. Biorąc to za przykład, David Attenborough powiedział, że „wiemy, jakie są problemy i wiemy, jak je rozwiązać. Jedyne, czego nam brakuje, to zjednoczone działanie”.

To jest dokładnie to, co należy zrobić w przypadku węgorzy.

Zbliżamy się do zakazu połowów węgorza

Do najbardziej przełowionych i zagrożonych gatunków węgorzy należą gatunki węgorza europejskiego ( A. Anguilla ), japońskiego ( A. japonica ) i amerykańskiego ( A. rostrata ). Nie mniej niż 20 lat temu w Deklaracji Zaniepokojenia z Quebecu pilnie zaapelowano o ochronę tych ryb. Dziesięć lat później sytuacja wcale się nie poprawiła i nadal pozostaje taka sama. Dalsza eksploatacja uniemożliwi ewentualną odbudowę i ostatecznie doprowadzi do ich wyginięcia.

Międzynarodowe moratorium, takie jak zakaz połowów wielorybów, jest najskuteczniejszym sposobem ochrony populacji węgorza, jest jednak skomplikowane. Skoordynowane działania międzynarodowe są niezbędne, aby zaradzić nadmiernej eksploatacji wielu gatunków rozproszonych w wielu krajach i będących przedmiotem międzynarodowego handlu.

Moratorium powinno obejmować całkowity zakaz połowów węgorza na rozsądny okres (co najmniej dekadę) oraz całkowity zakaz wprowadzania do obrotu produktów z węgorza w jakiejkolwiek formie.

Globalna popularność kuchni japońskiej, która odpowiada za większość światowego wykorzystania węgorza, oznacza, że ​​moratorium musi dotyczyć węgorzy w ogóle, a nie tylko określonych gatunków. Węgorze (zwane unagi ) to wszechobecna pozycja w menu japońskich restauracji na całym świecie. Masowe wykorzystanie węgorza jest siłą napędową nielegalnego handlu węgorzem, który jest największym na świecie przestępstwem przeciwko dzikiej przyrodzie i wpływa na wiele gatunków

Niemniej jednak problemy z węgorzem nie ograniczają się do łamania prawa ani japońskich restauracji. W całej Europie nadal legalnie spożywa się duże ilości węgorza, a jego spożycie promowane jest na rozmaitych festiwalach gastronomicznych.

W Hiszpanii węgorze szklane, znane jako angula , niegdyś liczne i tanie, stały się coraz rzadsze i droższe. Doprowadziło to do tego, że stały się symbolem statusu, co z kolei prowadzi do większej intensywności wyzysku, większego niedoboru, a nawet wyższych cen. Generuje to wir wymierania, który, pozostawiony bez kontroli, doprowadzi do wyginięcia.

Osiągnięcie moratorium

Koordynacja międzynarodowych działań ochronnych nie jest łatwa, ale moratorium na połów wielorybów pokazuje, że jest to możliwe. Decyzje podejmowane na poziomie regionalnym lub stanowym są ważne, ponieważ można je skalować w celu budowania porozumień globalnych.

W przypadku węgorza europejskiego kluczowe znaczenie mają ograniczenia połowowe ustanowione przez Radę ds. Rolnictwa i Rybołówstwa Unii Europejskiej. Decyzje te mają być zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Rady Badań Morza. Jednak zalecenia dotyczące zakazu polowań na ten gatunek wydawane są od ponad 20 lat i jak dotąd nie zostały uwzględnione. Podobnie jak miało to miejsce w przypadku Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej, kraje, regiony i grupy lobbystów, które czerpią korzyści komercyjne z połowów węgorza, ostrożnie manewrowały, aby utrzymać tę działalność.

Europa ma nową szansę, aby zastosować się do rad ekspertów i wdrożyć zakaz, a w szczególności Hiszpania ma szansę zmienić swoją rolę i przejść w stronę obrony ochrony węgorzy, tak jak to miało miejsce w przypadku wielorybów. Wspólnie mamy szansę działać na rzecz globalnego zakazu połowów węgorza.