Wiersze / Hugon Lasecki (wybrane z tomiku „Najpiękniejszy dzień to DZIEŃ DOBRY”)

0
1235
Poznać siebie –
słoneczniki to wiedzą,
nawet te
po tamtej stronie muru.
Lubię tam wracać,
gdzie wystrugany ptak
trzyma wartę nad słoniną sikorek;
gdzie ma rację oskarżony pies;
gdzie wszystko rośnie
jak chce.
Mój rejs
był przez Wisłę
i wciąż trwa
Tam krowy na mrozie,
a kocie łby
do grobów zapomnianych.
Jest droga,
którą nikt nie chodził
prócz kilku porcji
wiatru.
Wdzięczny świerszczom
– śpiewały  confiteor.
Było to dla mnie,
żebym pozostał
przy ojcu.
Lubię szelest życia,
gdy się zaczyna.
Lubię, gdy impala
ma szczęście
uchodząc przed utratą snu.
Lubię muszlę,
która śpiewa oceanem.

W oknie jaskółka,
która nie wie co począć.
Przez okno rozkazano
patrzeć w salwę.
Wróżą postęp
w wykopaliskach
drzewa i kamienie
Ziemia się usuwa.
Obłoki niesie
przyzwyczajenie.    

Obowiązkiem ptaka
nie jest śpiewać
dla zdarcia chwały,
wiecznie tak samo,
takiej samej.

Niech pozostanie
co było,
niech się utrzyma
w talii,
żeby zrozumieć
i mieć podobnie,
gdy wszystko spieprza.

Wielu nas było.
Stół przy stole
i dużo wołowiny.
Pod ścianą stały tarcze.
Za ściana spalony las
i wszystko zmiecione.
Arkona 1410

Dla litery
wiele będzie miejsca
na ścianach.
Słowa były niepodobne
słowom.
Nie miało sensu zdanie
w obecności kata.
Trochę słomy
w tym piekle
to było szczęście.

Do czasu bicia dzwonów
nadzieja malała.
Tylko szczur
patrzył w inną stronę, by zataić łzy.

Jeszcze trochę,
jeszcze dwa zaułki,
a kroczyć będzie flet
w szczęśliwszym czasie

Ze środka sceny
usłyszysz każdy szept,
byle to było
na świeżym powietrzu.

 

Hugon Lasecki urodził się w 1932 roku w Grudziądzu. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Od 1962 r. był pracownikiem tej uczelni. W 1994 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

Swoje prace prezentował na 25 wystawach indywidualnych (m.in. w Gdańsku, Sopocie, Warszawie, Olsztynie, Białymstoku, Reszlu, Oliwie, Sofii, Kolonii, Albstadt, Vancouver) i bardzo wielu zbiorowych (Praga, Budapeszt, Sztokholm, Helsinki, Brema, Lubeka, Kopenhaga, Reims, Paryż, Turku, Houdson).

Laureat wielu nagród i wyróżnień, w tym kilkakrotnie na Festiwalu Polskiego Malarstwa w Szczecinie.

Kilkakrotnie też otrzymał nagrody Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia pedagogiczno-artystyczne oraz nagrody rektorskie.

Otrzymał srebrny medal na III Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie, nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa w Sopocie, oraz Medal Stańczyka przyznany przez redakcję miesięcznika „Litery”, a także Nagrodę Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, Nagrodę Wojewody Gdańskiego o Prezydenta Miasta Gdańska. Był stypendystą miasta Bremy. W 2001 r. był nominowany do nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego. Dwukrotnie nominowany – w 2003 roku otrzymał Pomorską Nagrodę Artystyczną za całokształt twórczości. W 2009 roku został odznaczony medalem „Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS” ,otrzymał także nagrodę Splendor Gedanensis. Prace malarskie i rysunki Hugona Laseckiego znajdują się w zbiorach muzealnych w Gdańsku, katowickim Muzeum Śląskim, w Poznaniu, Szczecinie, Warszawie a także w licznych kolekcjach w kraju i za granicą (Australia, Austria, Finlandia, Francja, Holandia, Japonia, Kanada, Korea Południowa, Kolumbia, Niemcy, RPA, Szwecja, USA, Wielka Brytania).

Wydał katalog podsumowujący twórczość artystyczną z lat 2000-2002 (2003) oraz cztery tomy wierszy (2002, 2004, 2006, 2010).

W 2009 roku w Pałacu Opatów odbyła się wielka retrospektywna wystawa twórczości artysty, ukazały się także obszerne albumy malarstwa i rysunku.

[Biogram za tomem wierszy Hugona Laseckiego: Hugon Lasecki, Najpiękniejszy dzień to DZIEŃ DOBRY, Pelplin 2012.]