Jak nigeryjskie kobiety prowadzą ogólnokrajową akcję przeciwko zanieczyszczeniu plastikiem / Priscilla M. Achakpa, Katarzyna Gilchrist

Nigeria stawia kobiety i osoby ze społeczności znajdujących się w niekorzystnej sytuacji na pierwszym miejscu w walce z zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi, które dusi miasta, drogi wodne i społeczności wiejskie. Jest to sejsmiczna zmiana w stosunku do dotychczasowego podejścia do kryzysu tworzyw sztucznych. W globalnym przemyśle, który tradycyjnie przyjmował odgórne rozwiązania decydentów, Nigeria zamiast tego zwraca się do osób najbardziej dotkniętych zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi, takich jak osoby mieszkające w nieformalnych domach i pracujące w nieformalnych warunkach, kobiety zbierające odpady na wysypiskach oraz społeczności żyjące w miejscach, w których gromadzą się tworzywa sztuczne i są odrzucane, aby poprowadzić krajową mapę drogową zmniejszania zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi.

To przejście na rozwiązania oddolne jest kluczem do sukcesu w budowaniu zrównoważonej gospodarki tworzywami sztucznymi o obiegu zamkniętym i ulepszaniu systemów gospodarowania odpadami. Te różnorodne grupy ludzi, ściśle związane z kryzysem tworzyw sztucznych, są ekspertami w walce, która wymaga innowacyjnych rozwiązań opartych na lokalnych informacjach i podejścia skoncentrowanego na człowieku.

Wejście w łańcuch wartości tworzyw sztucznych

Na początku tego roku grupa naukowców z Nigerii, na zlecenie rządu za pośrednictwem Global Plastic Action Partnership (GPAP), przeprowadziła krajową analizę zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi pod kątem płci, równości i integracji w Nigerii. Badacze konsultowali się ze społecznościami w pięciu stanach od północy do południa, rozmawiając z kobietami i mężczyznami ze społeczności tubylczych i osadnikami z mniejszości etnicznych, osobami mieszkającymi w nieformalnych osiedlach mieszkaniowych, osobami żyjącymi w ubóstwie, przesiedlonymi w wyniku konfliktu w północnej Nigerii oraz społecznościami rolniczymi o pochodzeniu etnicznym zmarginalizowane populacje. Naukowcy wybrali te społeczności, a zwłaszcza kobiety w tych społecznościach, ze względu na ich ścisły związek z łańcuchem wartości tworzyw sztucznych. Na przykład kobiety wykonują większość wytwarzania, przechowywania i zbierania odpadów z gospodarstw domowych (odpowiednio 81%, 96% i 91% ), a jednak historycznie nie były one uwzględniane w gospodarowaniu odpadami z gospodarstw domowych na poziomie polityki.

Wędrowni zbieracze odpadów (nieformalni zbieracze), z których 78% to przesiedleńcy wewnętrzni, głównie kobiety i nastoletni chłopcy, którzy uciekli z Boko Haram i osiedlili się w nieformalnych sortowanie każdego pojedynczego kawałka zepsutego i wyrzuconego plastiku. Osoby w kwintylach o najniższym zamożności i z populacji znajdujących się w niekorzystnej sytuacji mieszkają tam, gdzie wytwarza się plastik i gdzie gromadzą się wyrzucone tworzywa sztuczne. Naukowcy postanowili zrozumieć, co te społeczności, najściślej związane z kryzysem tworzyw sztucznych, mają do powiedzenia i jakie rozwiązania by zaproponowały.

Dzielenie się przeżyciami

Nauczyli się, że zapobieganie przedostawaniu się tworzyw sztucznych do ekosystemu nie jest dla tych zielonych bohaterów niczym nowym. Od pokoleń wykonują tę, często napiętnowaną i niebezpieczną pracę, bez uznania, godziwej zapłaty i bezpieczeństwa. Ich życiowe doświadczenia, którymi podzielili się z badaczami w setkach godzin wywiadów, ujawniły potrzebę traktowania kryzysu plastiku jako ludzkiego, biorąc pod uwagę doświadczenia, potrzeby i przeszkody, z jakimi borykają się najbardziej dotknięte społeczności. Pomoże im to w dalszym usuwaniu plastiku z dróg wodnych i społeczności oraz pomoże im zwiększyć skalę i znaleźć lepsze sposoby wykonywania pracy w bezpieczniejszych, bardziej sprawiedliwych i zdrowszych warunkach.

Pomimo ogólnie niedostatecznej reprezentacji kobiet w przemyśle tworzyw sztucznych, badania wskazują, że kobiety w Nigerii zajmują 99% podrzędnych, słabo opłacanych i mających bezpośredni kontakt z tworzywami sztucznymi prac, takich jak sortowanie, mycie i etykietowanie, i zajmują 78% formalne prace związane z wędrownym zbieraniem odpadów w firmach recyklingowych jako personel doraźny zbierający butelki PET i inne produkty nadające się do recyklingu. Są prześladowani, nie mają zabezpieczenia społecznego ani innych zabezpieczeń i rzadko otrzymują wsparcie związane z opieką nad dziećmi i nieodpłatną pracą domową.

Kobiety przodują w walce z zanieczyszczeniem plastikiem

Pomimo znacznych przeszkód kobiety w Nigerii przewodzą innowacjom w zakresie odpadów z tworzyw sztucznych, przekształcając trudne do recyklingu odpady z tworzyw sztucznych, takie jak nylonowe saszetki z wodą, w produkty przyjazne dla środowiska. Stoją jednak przed wyzwaniem ekspansji na jednostki produkcyjne na dużą skalę ze względu na brak kapitału i dostępu do finansowania. Ten brak dostępu do usług finansowych uniemożliwia im również zakładanie lub rozwijanie firm. Podkreślają to ustalenia, zgodnie z którymi mężczyźni dominują we własności mikroprzedsiębiorstw (98,4%), natomiast kobiety są największymi właścicielami firm jednoosobowych (50,9%). Oznacza to, że kobiety mają tendencję do posiadania drobnych firm handlowych, które przynoszą niższe dochody.

Te przeszkody w dostępie do finansowania w wielu przypadkach wynikają z prawnej dyskryminacji kobiet (np. prawne ograniczenia ich zdolności do pracy, prowadzenia gospodarstwa domowego, wyboru miejsca zamieszkania i dziedziczenia) oraz norm płciowych, ról i relacji (np. poziom przemocy wobec kobiet i przypadków wczesnego zawierania małżeństw przez kobiety, mniejszych możliwości edukacyjnych lub zarobkowych zapewnianych kobietom). Naukowcy odkryli na przykład, że większość właścicieli firm, z którymi się spotkali, podkreślała, że ​​ich firmy są samofinansujące się. Brak dostępu do finansowania pogarsza fakt, że kobiety mają ograniczony dostęp do tradycyjnych zabezpieczeń, takich jak grunty żądane przez instytucje finansowe jako zabezpieczenie.

Kobiety napotykają finansowe przeszkody

Kobiety-właściciele zauważyły ​​również, że chociaż instytucje finansowe, takie jak Bank of Industry, oferują firmom kredyty na inwestycje, żądają wysokich dwucyfrowych stóp procentowych i rzeczowych nieruchomości jako zabezpieczenia, co ogranicza dostęp, ponieważ kobiety nie mają równych praw własności do nieruchomości w Nigerii. Osiągnięcie równości w zakresie włączenia finansowego jest ważnym sposobem odblokowania zasobów na rzecz wzmocnienia pozycji gospodarczej i pobudzenia wzrostu poprzez zwiększenie dostępu do możliwości ekonomicznych dla szerszych segmentów społeczeństwa .

Naukowcy doszli do wniosku, że wspieranie kobiet i nieproporcjonalnie dotkniętych społeczności, aby odgrywały rolę aktorów rynkowych, wzmocni wysiłki na rzecz urzeczywistnienia gospodarki o obiegu zamkniętym dla tworzyw sztucznych, biorąc pod uwagę kluczową rolę, jaką odgrywają one już w łańcuchu wartości. Aby to zrobić, przedstawiono wiele zaleceń, w tym wsparcie finansowe, organizacyjne, zasoby i polityczne dla społeczności już podejmujących tę pracę oraz polityki ochrony socjalnej i fizycznej, które uwzględniają różnorodne potrzeby kobiet i innych pracowników ze społeczności znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Rozwiązania te są praktyczne i trwałe oraz uwzględniają rzeczywistość kryzysu tworzyw sztucznych, mapując pełen zakres różnych interesariuszy.

Uruchomienie mapy drogowej Nigerii dotyczącej gospodarki o obiegu zamkniętym

Uruchomienie mapy drogowej gospodarki o obiegu zamkniętym w Nigerii (NCERM), dokumentu przewodniego w walce z ponownym zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi w Nigerii, spodziewane jest jeszcze w tym roku. Dzięki głosom z tego niedawnego badania stanowiącym podstawę każdego zalecanego działania, zobaczymy zmianę priorytetów, w tym usunięcie stygmatyzacji nieformalnych zbiórek odpadów i zbieraczy odpadów, uznanie nieodpłatnej i nisko opłacanej pracy kobiet oraz potrzebę włączenia ich do polityki. Zobaczymy również nacisk na ochronę pracowników nieformalnych i włączenie ich we wszelkie działania formalizacyjne. To oddolne podejście, opracowane przez partnerstwo wielu interesariuszy GPAP, jest również wdrażane w ramach podobnych badań w 7 krajach na całym świecie.