Po raz pierwszy Maureen Psaradelis podejrzewała, że sztuczna inteligencja zinfiltrowała jej klasę angielskiego w liceum, po zadaniu dotyczącym „Wielkiego Gatsby’ego”.
Psaradellis wyznaczyła esej do analizy tematów klasycznej powieści F. Scotta Fitzgeralda, szeroko badanej historii zakorzenionej w konflikcie społeczno-ekonomicznym lat dwudziestych XX wieku.
Ale jeden z jej uczniów oddał artykuł z analizą, która nie pojawiła się w ogóle podczas miesięcznej dyskusji w klasie. Napięcia między niektórymi postaciami, jak napisał student, sprowadzały się do różnic między kulturami Wschodniego i Zachodniego Wybrzeża. Niektórzy z bohaterów, w tym narrator Nick Carraway, multimilioner Jay Gatsby oraz znajomi Daisy i Tom Buchanan, pochodzą ze Środkowego Zachodu, co czyni ich z natury outsiderami elity Long Island, zasugerował student.
„Zauważyłam, że uczniowie rozmawiają o tych wszystkich symbolach, o których nigdy nie rozmawialiśmy na zajęciach lub nigdy nie robiliśmy wokół nich żadnych dyskusji” – powiedziała Psaradelis, która uczy w Alvirne High School w Hudson. „Dla mnie to była swego rodzaju czerwona flaga”.
„Wielki Gatsby” F. Scotta Fitzgeralda. (Oli Szalik | Getty Images)
W eseju były inne szczegóły, które wydawały się nie na miejscu: niezwykle wyrafinowane słownictwo i nieużycie preferowanego przez szkołę stylu cytowania jako odnośników.
Do tego czasu Psaradelis słyszała o „ChatGPT”, programie firmy OpenAI, który może generować złożone odpowiedzi na pytania przy użyciu sztucznej inteligencji. Słyszała też, jak niektórzy nauczyciele ostrzegali przed możliwością wykorzystania programu przez uczniów do pomocy w pisaniu esejów i innych zadań.
Więc sama uruchomiła witrynę, skopiowała esej swojego ucznia do ChatGPT i zadała mu proste pytanie: „Czy sformułowałeś tę odpowiedź?”
Odpowiedź była bezpośrednia. „Tak”, powiedział komputer, wspominała w wywiadzie. „Odpowiadałem na to pytanie”. I dostarczył prawie dokładnej zachęty do eseju, którą dostarczył – powiedziała nauczycielka.
Psaradelis rozmawiała z uczniem, który przyznał się do korzystania z programu AI i przeprosił. Ale ten incydent jest wczesnym przykładem tego, że to, co martwi ją i innych nauczycieli, może wkrótce stać się normą.
Odkąd ChatGPT wystartował w grudniu – i był szeroko komentowany w styczniu – technolodzy, dziennikarze, politycy i liderzy biznesowi dyskutowali o głębokich korzyściach i zagrożeniach, jakie oprogramowanie stwarza dla współczesnego życia. Ale niewielu obserwowało nową technologię uważniej niż nauczyciele, którzy twierdzą, że nowe, potężne narzędzia do pisania mogą zmienić sposób, w jaki nauczają przedmiotów humanistycznych, na lepsze lub gorsze.
„To trochę jak nasz moment z kalkulatorem”, powiedziała Kristina Peterson, nauczycielka angielskiego w Exeter High School, odnosząc się do wyzwania dla nauczycieli rachunku różniczkowego, jakie stanowiło pojawienie się kalkulatorów graficznych.
ChatGPT to „chatbot”, który wykorzystuje modele nauki języków stworzone przez OpenAI do udzielania złożonych odpowiedzi na pytania użytkowników. Model sam się szkoli i korzysta z dużych baz danych tekstu internetowego, aby formułować nowy tekst w odpowiedzi na pytania.
Chatbot oparty na rozmowie może między innymi sugerować przepisy kulinarne, plany podróży, pomysły na imprezy, e-maile, opisy produktów i ćwiczenia z odgrywaniem ról. Może też pisać eseje.
Model językowy został ostatnio przyjęty przez wiele firm, w tym Google, Bing i Snapchat, z których każda ma nadzieję wykorzystać tę technologię do stworzenia zaawansowanych sposobów uzyskiwania przez użytkowników odpowiedzi i pomocy ze swoich komputerów.
Nauczyciele mają dwie ogólne obawy: że technologia może zachęcać uczniów do ściągania, pomagając uczniom pisać eseje, oraz że może dostarczać im błędnych informacji.
Kiedy Peterson po raz pierwszy usłyszała o ChatGPT, założyła, że będzie ona stosowana głównie do pisania analitycznego, takiego jak eseje. Nie brała pod uwagę kreatywnego pisania. Ale ostatnio jeden z jej uczniów użył programu do napisania poematu o piłce nożnej. Student i Peterson już przeprowadzili burzę mózgów wokół tego pomysłu: zostałby napisany jako pastisz istniejącego wiersza, wiersza odliczania zatytułowanego „21” autorstwa Patricka Roche’a.
Kiedy jednak wiersz został oddany, jego struktura była dziwna. Używał struktury rymowania, która nie jest powszechna w poezji mówionej, i podążał za zorganizowanym wzorem. Zapytany przez Petersona, student powiedział, że został napisany przez sztuczną inteligencję.
Dla nauczyciela historii Alvirne, Jeffa Petersona, dokładność jest również dużym zmartwieniem. Często programy AI nie cytują źródeł. I dostarczają odpowiedzi w autorytatywnym tonie, nawet jeśli treść jest fałszywa.
W ramach eksperymentu Peterson uruchomił ChatGPT na swoim własnym laptopie i zlecił mu proste zadanie: sporządzić listę książek i innych źródeł dotyczących historii II wojny światowej. Komputer wymienił kilka znanych tekstów, takich jak „Kompania braci” Stephena Ambrose’a i „Stalingrad” Antony’ego Beevora.
Ale nazwano ją także „The Guns of August”, nagrodzoną Pulitzerem książką Barbary W. Tuchman.
– Chodzi o I wojnę światową – powiedział Peterson. „Właśnie dlatego rozpoczęła się I wojna światowa”.
Dodał: „Widziałem, jak Chat GPT pobiera źródła, które albo nie są prawdziwe, albo nie są istotne lub związane z tematem. Myślę więc, że podobnie jak w przypadku wszystkiego, co dzieje się w Internecie, musisz być w stanie zweryfikować źródła i upewnić się, że są one odpowiednie i zgodne z prawem”.
Brett Vance, nauczyciel nauk społecznych w Alvirne High School, powiedział, że nie miał jeszcze problemów z ChatGPT. Do tej pory jego studenci omawiali to bardziej jako przedmiot ciekawości i sposób na usprawnienie badań, a nie sposób na oszukiwanie.
Mimo to, powiedział Vance, martwi się o to, co może przynieść technologia. „Istnieje pewna typologia uczniów, którzy mogą postrzegać to jako narzędzie do zmniejszenia obciążenia i wykonania zadania” — powiedział.
Nauczyciele mówią, że są rozdarci między chęcią ograniczenia zachowań a świadomością, że technologia już tu zostanie. Wiele szkół w New Hampshire zablokowało witrynę ChatGPT w swoich sieciach, czyniąc ją niedostępną dla uczniów korzystających ze szkolnych laptopów w kampusie.
A większość nauczycieli przedmiotów humanistycznych korzysta z Turnitin, antyplagiatowej strony internetowej, która pozwala nauczycielom wykryć, kiedy uczniowie przejęli zdania lub akapity od innych osób – w tym innych prac uczniów z całego kraju. Turnitin zawiera teraz funkcję, która według firmy może wykrywać zgłoszenia prac napisanych przez sztuczną inteligencję.
Ale uczniowie prawdopodobnie będą w stanie obejść zakazy dotyczące oprogramowania, a wysiłki wykrywania AI nie są niezawodne – przyznają nauczyciele.
„Nie chcę być nauczycielem, który po prostu kręci kołami, próbując znaleźć oszustwo lub plagiat w mojej klasie” — powiedziała Kristina Peterson. „Nie chcę mieć takiego związku z nauką ani z moimi uczniami. I naprawdę bardzo się staram, żeby myśleli o sobie jako o czytelnikach i pisarzach, a nie o studentach”.
Tymczasem ustalenie autorstwa w świecie sztucznej inteligencji może być trudne. Czasami założenia okazują się błędne.
Podczas gdy Kristina Peterson miała początkowe podejrzenia co do dwóch jej esejów Gatsby, później ustaliła, że tylko jeden został faktycznie napisany przez sztuczną inteligencję. Uczeń, który napisał drugi esej, mógł udowodnić autorstwo, ujawniając swoją historię edycji w Dokumentach Google.
Niektórzy nauczyciele dyskutowali o kładzeniu nacisku na ćwiczenia pisemne w klasie zamiast esejów poza zajęciami i wykorzystywaniu stopniowanych dyskusji, aby ocenić, jak dobrze uczniowie rozumieją materiał.
Okręgi szkolne pracują nad szybkim dostosowaniem. Podczas tegorocznej wiosennej konferencji Rady Nauczycieli Języka Angielskiego w New Hampshire odbyła się prezentacja na temat sztucznej inteligencji, którą współprowadziła Kristina Peterson. A nauczyciele spodziewają się, że latem odbędzie się więcej szkoleń i sesji strategicznych.
Peterson ma radę dla swoich kolegów nauczycieli: sami wypróbujcie tę technologię. „Ponieważ jedynym sposobem, w jaki możemy to zauważyć, jest wiedza, jak to wygląda” – powiedziała.
Znajomość często schematycznego stylu pisania sztucznej inteligencji pomogła Peterson zidentyfikować czerwone flagi w wierszu piłkarskim, powiedziała.
Dla wielu nauczycieli najlepszym podejściem do walki ze sztuczną inteligencją jest przede wszystkim przekonanie uczniów, że nie chcą jej używać. A to oznacza powrót do odwiecznego narzędzia nauczania: inspiracji.
„Moje obawy dotyczą głównie tego, w jaki sposób to narzędzie może faktycznie odciągnąć ciekawość od nauki” — powiedział Vance. „Moim zdaniem (najwyższy) poziom wiedzy osiąga się poprzez pracę. Oznacza to, że uczniowie godzinami otwierają książki – pisanie, przepisywanie. To jest proces – uczenie się jest procesem żmudnym i wymaga czasu”.
Niektórzy twierdzą, że nauczyciele powinni traktować sztuczną inteligencję jako narzędzie do pisania – jeśli nie jako jego zamiennik. W końcu, argumentuje Kristina Peterson, technologia będzie się tylko rozwijać.
„Będą go używać bez względu na to, jaką pracę wykonują, kiedy opuszczą te cztery ściany” – powiedziała. – Więc równie dobrze mogę przynajmniej trochę z nimi o tym porozmawiać.
Link do artykułu:
As ChatGPT enters classrooms, teachers see a threat – and a tool
Artykuł być ponownie publikowany online lub w formie drukowanej na licencji Creative Commons CC BY-NC-ND 4.0. Prosimy o edytowanie tylko w celu zmiany stylu lub skrócenia, podanie odpowiedniego źródła i linku do podanej strony internetowej. Zapoznaj się z naszymi wytycznymi dotyczącymi ponownego publikowania zdjęć i grafiki.
