Nietzsche w epoce automatów / Ratneshwara Jha

Po ogłoszeniu w swojej książce, że „Bóg nie żyje, starał się stworzyć dla nas ideały człowieczeństwa. Dla niego świat Ubermensch był światem wysoce zmotywowanych i superpotężnych istot, które nie dają się zniewolić litością i zwykłymi pragnieniami. Powstaną z popiołów pesymizmu Schopenhauera i wystrzelą poza siebie, poza swoje obecne ideały, aby wspierać lepszą i potężniejszą wersję siebie.

Pomyśl o Ubermensch jako o uczuciu, kiedy porównujemy się z naszymi biologicznymi ewolucyjnymi przodkami. Bylibyśmy dumni z tego, że jesteśmy znacznie bardziej wyrafinowani i potężniejsi niż oni. Nadczłowiek Nietzschego miał tę samą dumę i moc.

Ideał Nietzschego polegał na tym, jak bylibyśmy porównywani z naszymi przyszłymi wersjami i jak powinny wyglądać nasze przyszłe wersje. Dla niego człowiek powinien brać na siebie odpowiedzialność za swoje czyny i zawsze wybierać dla siebie najwyższe ideały, aby nadać sens swojemu istnieniu.

Pod koniec lat trzydziestych XX wieku, podczas drugiej wojny światowej, Nietzsche został bardzo źle zinterpretowany [Przez faszyzm i nazizm. Red.], co przyniosło złe światło jego filozofii. Z perspektywy czasu wydaje mi się, że to uznanie nadało jego idei globalny dom i globalne znaczenie, przynajmniej jeśli chodzi o postęp naukowy.

W trakcie i po II wojnie światowej Automaty (maszyny) stały się znacznie bardziej wyrafinowane i potężniejsze niż ich przodkowie (z rewolucji przemysłowej). Ten akt stawania się nie był ewolucyjny (naturalny), ale był czysto sztucznym aktem dokonanym przez nas. Wkrótce ten nasz czyn przykuł uwagę świata, w którym jednocześnie budził szacunek i strach. „Metropolis”, „2001: Odyseja kosmiczna” , „Mechaniczna pomarańcza”, „Dr Strangelove” to kilka filmów, które pokazują, jak bardzo byliśmy zauroczeni postacią maszyny. Posiadanie wysokiej klasy samochodów, komputerów, gadżetów stało się naszym wyobrażeniem bycia, ideą Ubermenschima w nas, i powstanie „alter ego” wokół nas. Przez „alter ego” mam tu na myśli wszystko, zwłaszcza automaty (maszyny) , które nie są nami, ale przyjmujemy, że są takie jak my. Na przykład telefon komórkowy to nie my, ale myślimy, że nas lubi.

Zauroczenie ludzi maszynami rosło i rosło, w ten sposób coraz więcej pieniędzy pompowano w postęp naukowy.

Naukowy pozytywizm był oczywiście podsycany zimną wojną wywołaną przez iluzoryczną rasę, aby udowodnić wyższość swojego alter ego w porównaniu z innymi narodami. Nagły pęd do podboju powierzchni Księżyca, pęd do stworzenia pierwszego klona żywego zwierzęcia, pęd do sprawienia, by człowiek latał po niebie, to tylko niektóre z wydarzeń, w których pośrednio automaty (alter ego narodu) ostatecznie wygrywały wyścig .

Pod koniec XX wieku idea Darwina stała się ideą zmarłych, gdzie wyjaśniała jedynie, w jaki sposób staliśmy się tym, kim jesteśmy. Pogląd Darwina nigdy nie wyjaśnił, w jaki sposób nieliniowe sztuczne doświadczenia w liniowym przepływie czasu wpłyną na naszą naturalną ewolucję. Prawdopodobnie nigdy nie wyobrażał sobie, że maszyny staną się naszym alter ego, które będzie cenione bardziej niż my sami.

Dążąc do przodu (goniąc za postępem) w obecnych czasach, stworzyliśmy świat kropek i kresek, świat tak niepołączony, świat tak nieliniowy, w którym automaty (maszyny: alter ego) będą jedynym sposobem łączenia tych kropek i kresek, świat, w którym sztuczne będą bardziej pociągający niż naturalny, świat, w którym bardziej ufamy maszynom niż sobie.

Zwierzęta, zwłaszcza psy, nie są już naszymi najlepszymi towarzyszami, ale automatyzacja stała się naszym nowym ja, naszym alter ego. To „alter ego” przejawiające się w postaci istniejącej wokół automatyzacji stworzyło w nas świat mikroagresji. Ciała znajdują się w pewnego rodzaju ciągłym tarciu wewnątrz i na zewnątrz. To fikcja między nami a naszymi alter ego. Przez ciała rozumiem nas, maszyny państwowe i nasze alter ego. Te wewnętrzne tarcia przez większość czasu pozostają niezauważone i powoli narastają, niszcząc nas przez cały czas. Zjawisko to może być lepszym wyjaśnieniem, w jaki sposób mikroagresje stały się dominującą chorobą psychologiczną naszych czasów, w których nie staramy się być lubiani, ale zaspokajamy nasze alter ego poprzez większą liczbę polubień i obserwujących, gdzie staramy się nie słuchać, ale być słyszanym przez innych alter ego, w których nasze głosy padają raczej do mikrofonów niż do uszu, gdzie staramy się nie myśleć, ale kodować alter ego, które może myśleć za nas, gdzie nie szukamy buntu, ale kreowania trendów,

Stworzyliśmy świat, w którym Ubermensch Nietzschego zatriumfował nie w nas, ale w naszych różnych otaczających nas alter ego, w postaci samojezdnych samochodów, telefonów komórkowych, kamer monitorujących, portali społecznościowych i wielu innych. Wierzę, że przy obecnym temperamencie zobaczylibyśmy o wiele więcej nas samych nakazujących nam, co mamy robić i jak robić różne rzeczy. Bardziej słuchalibyśmy ich, a mniej naszego umysłu, serca i duszy.

Czy takie alter ego może nas przewyższyć, tylko czas pokaże. Ale jedno jest pewne, że nie możemy tego zmienić ani odwrócić.

Cała zawartość witryny jest dostępna „bezpłatnie”, z wyjątkiem przypadków, gdy zaznaczono inaczej, jest objęta licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-Bez utworów zależnych 4.0 International License. Wszystkie obrazy na IndraStra.com pochodzą wyłącznie z domeny publicznej, Wikimedia Commons i innych otwartych źródeł, chyba że zaznaczono inaczej i są wykorzystywane wyłącznie do „celów redakcyjnych”. Kliknij tutaj, aby przeczytać szczegółowe zasady licencjonowania i stronę z deklaracjami prawnymi.