Człowiek miły bogom, dlatego wielbią go ludzie. Ale tak jak różni są bogowie, tak i bohater bohaterowi nierówny. Skąd więc mamy wiedzieć, że ktoś jest prawdziwym bohaterem godnym chwały, a kto jest bohaterem samozwańczym, fałszywym i zasługującym na potępienie? Żaden Bóg tego nie podpowie i nie uzasadni. To my tu i teraz musimy zawsze dać zbiorowe świadectwo, że ktoś został bohaterem w powszechnej świadomości. Żaden pomnik stawiany przez siły państwowe nie zapewni tytułu bohatera w historii. Stalin jest tego najlepszym przykładem. Setki jego pomników zawalają magazyny i śmietniki. Fala nienawiści zmiotła je z powierzchni ziemi, tak jak zmiotła kult wodza i opowieści o jego geniuszu. Lenin, którego mętny wizerunek długo był ocieplany opowieściami o szlachetnym dzieciństwie i dobrotliwym usposobieniu, utrzymywał się na pomnikach dłużej i do dzisiaj można ich jeszcze wiele obejrzeć na placach rosyjskich miast. Jednak prawda o jego prawdziwym działaniu i zbrodniach przeciwko ludzkości mocno osłabiła serdeczne uczucia jakimi była otoczona jego pamięć. Trzeba pamiętać, że to Hektor, a nie Achilles stał się na wieki prawdziwym bohaterem tamtej wojny. To tragiczny obrońca jest godzien chwały, a nie napastliwy wojownik, którego imię niech będzie przeklęte. Tak i dzisiaj w tej strasznej wojnie, jaką rozpętał obłąkany car, bohaterem na wieki pozostanie tragiczny obrońca Zełeński. To jego pomniki będą stać na placach Ukrainy, która prędzej czy później wygoni okupantów i ich marionetki. Niezwykła siła tego drobnego człowieka, który potrafił zjednoczyć naród i nadać sens jego ofiarom ponoszonym w walce, zdobyła podziw całego wolnego świata i cokolwiek się z nim stanie, jego imię nigdy już nie będzie zapomniane.
Marek Weiss Grzesiński
[Tekst publikowany był pierwotnie na Facebooku pana Marka Weiss Grzesińskiego. Tu za zgodą autora.]
Obraz wyróżniający: Wołodymyr Zełenski z żoną podczas wyborów parlamentarnych (2019) Autorstwa President.gov.ua, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=80620650
