Alain Pitton/NurPhoto przez Getty Images
Od Andrew Tate’a do Ku Klux Klanu w Charlottesville – w jaki sposób prawa mężczyzn i skrajna prawica są ze sobą naprawdę powiązane?
Podobnie jak skrajna prawica składa się głównie z mężczyzn, osoby badające skrajną prawicę są również w przeważającej mierze płci męskiej. Może to częściowo wyjaśniać, dlaczego mizoginistyczne poglądy, które przenikają ideologię skrajnej prawicy, często nie otrzymują uwagi, której wymagają. Niemniej jednak świadomość symbiotycznego związku między tymi dwiema szkołami myślenia na szczęście rośnie.
Chociaż nie jestem zwolennikiem absurdalnego poglądu, że marihuana jest narkotykiem wstępnym do zażywania cracku i heroiny, w tym kontekście jest to pomocna analogia.
Mizoginia (hipotetyczny spliff) jest często narkotykiem, który wabi mężczyzn do bardziej ekstremalnych i toksycznych skrajnie prawicowych szkół myślenia, które mogą zachęcać do przemocy i nadużyć, między innymi. Teraz, podczas gdy spektrum skrajnej prawicy nie jest w żaden sposób zjednoczonym, monolitycznym ruchem globalnym, mizoginia i dominacja mężczyzn to rzeczy, które podnoszą swoje brzydkie głowy na całej skrajnej prawicy.
W ostatnich latach skrajna prawica znacznie wzrosła na całym świecie pod względem liczebności i siły. Pod tym samym szkodliwym szyldem mieszczą się również tzw. alt-right, ruchy białej supremacji, ksenofobiczny populizm, grupy antyimigranckie, ruch identytariański i inceli.
Ale nastroje skrajnie prawicowe nie tylko rozrosły się na poziomie oddolnym, aktywistycznym; znalazły również nową i wzmocnioną siłę w sferze politycznej. W XXI wieku partie skrajnie prawicowe w Europie Zachodniej stały się coraz bardziej, niepokojąco popularne.
Rozciągało się to od rosnącej popularności skrajnie prawicowych partii populistycznych we Francji, Hiszpanii, Niemczech, Szwecji, Finlandii i Grecji. W końcu francuska skrajnie prawicowa liderka Marine Le Pen zdobyła historyczne 13,3 miliona głosów – co stanowi nieco ponad 41 procent całości – w kwietniu 2022 r. Co więcej, autorytarni demagogowie zdobyli również władzę na szczeblu krajowym, wygrywając wybory i stając się światowymi liderami – jak widzieliśmy w Brazylii, Włoszech, na Węgrzech, w Polsce, Turcji, na Filipinach i w USA.
Renesans skrajnej prawicy łączył się z zaciekłą reakcją przeciwko równości płci. Kluczowym przykładem jest zakaz gender studies na Węgrzech. Ogłaszając zakaz, wicepremier Zsolt Semjén przedstawił bigoteryjny, wadliwy i niedorzeczny argument, że gender studies „nie mają nic wspólnego z uniwersytetami”, ponieważ są „ideologią, a nie nauką”, podczas gdy rzecznik Viktora Orbána, skrajnie prawicowego premiera Węgier – światowego lidera, którego Steve Bannon nazwał „Trumpem przed Trumpem” – powiedział: „Stanowisko rządu jest takie, że ludzie rodzą się albo jako mężczyźni, albo jako kobiety i nie uważamy za dopuszczalne, abyśmy mówili o społecznie skonstruowanych płciach, a nie o płci biologicznej”.
W 2019 r. Orbán, któremu nadano przydomek „Viktator”, ogłosił, że Węgry zadbają o to, aby matki, które mają co najmniej czwórkę dzieci, nie musiały płacić podatku dochodowego przez całe życie, próbując w ten sposób zwiększyć wskaźnik urodzeń. Zaoferuje także dotacje dla rodzin z większą liczbą dzieci na zakup większych samochodów.
Jak prawdopodobnie już zauważyłeś, skrajnie prawicowa myśl często posługuje się redukcyjnymi, esencjalistycznymi pojęciami biologii, które faworyzują naturę nad wychowaniem, w celu wzmocnienia poglądów na dominację i supremację mężczyzn nad kobietami oraz przekształcenia kobiet w uległe maszyny rozrodcze. Wywodzi się to ze słynnego nazistowskiego sloganu „ Kinder, Küche, Kirche ”, który koncentrował się wokół przekonania Hitlera, że życie kobiet powinno toczyć się wokół dzieci, gotowania i kościoła. Takie poglądy mogą wydawać się wielu przestarzałe, ale pogląd, że kobiety powinny zostać w domu, aby służyć swojemu partnerowi i opiekować się dziećmi, pozostaje powszechny na skrajnej prawicy.
Innym kluczowym elementem obecnych skrajnie prawicowych postaw wobec kobiet jest wykorzystywanie przemocy wobec nich jako broni do promowania rasistowskich, ksenofobicznych ideałów poprzez promowanie idei, że białe kobiety muszą być chronione przed migrantami. To odrażające zjawisko, które objawia się na wiele sposobów, rozpanoszyło się w 2015 r. podczas tzw. kryzysu uchodźczego.
Od tego czasu kwestie te stały się jeszcze bardziej palące, ponieważ tak zwany ruch „alt-right” – powszechnie kojarzony z rasizmem, antysemityzmem i mizoginią – zyskał coraz większą siłę i uwagę w następstwie prezydenckiej kampanii Trumpa i jego czasu w korytarzach władzy w Waszyngtonie. Tymczasem inny kluczowy element skrajnie prawicowej myśli często koncentruje się wokół zaciekłej wrogości i odrazy do feminizmu. Weźmy na przykład tłumy na wiecach byłego skrajnie prawicowego prezydenta Brazylii Jaira Bolsonaro, który skandował, że będzie karmił feministki karmą dla psów.
Badania zatytułowane „Kiedy kobiety są wrogiem: skrzyżowanie mizoginii i białej supremacji” wykazały wcześniej, że mizoginia jest kluczowym elementem tzw. ruchu alt-right. Badacze z Anti-Defamation League odkryli, że coraz popularniejsza narracja o białych mężczyznach będących ofiarami feminizmu była kluczową siłą napędową mizoginii, która stała się powszechna w ruchach skrajnie prawicowych. Raport twierdzi, że nienawiść do kobiet jest „niebezpiecznym i niedocenianym składnikiem ekstremizmu”.
Oczywiście, skrajna prawica nie tylko jest głęboko mizoginiczna, ale także rasistowska, homofobiczna, transfobiczna i ksenofobiczna.
Ruch incelów można by uznać za jeden z najbardziej jaskrawych przykładów przecięcia się skrajnej prawicy z mizoginią. Incel, co oznacza połączenie słów „mimowolny” i „celibat”, to heteroseksualny mężczyzna, który rozpaczliwie pragnie uprawiać seks z kobietami, ale mu się to nie udaje, w konsekwencji zrzucając winę na kobiety za swoją niezdolność do nawiązywania relacji seksualnych.
Jake Davison, samozwańczy incel, zastrzelił pięć osób w mało prawdopodobnym mieście portowym Plymouth na południowym wybrzeżu Devon – wśród ofiar znalazła się jego matka Maxine i trzyletnia dziewczynka – a następnie w słoneczny letni wieczór w sierpniu 2021 roku przystawił sobie broń do głowy. Davison, który miał za sobą przeszłość związaną z przemocą, był zafascynowany masowymi strzelaninami, bronią i seryjnymi mordercami.
Po tragedii okazało się, że Davison, u którego w 2011 roku zdiagnozowano autyzm, wcześniej zamieszczał filmy, w których określał siebie jako „incela” i ubolewał nad faktem, że nie stracił dziewictwa jako nastolatek. Mordercza seria Davisona była najkrwawszą masową strzelaniną, jaka miała miejsce w Wielkiej Brytanii od ponad dekady.
To tylko jeden tragiczny przykład śmiercionośnej natury ruchu incelów, a niestety jest ich więcej. Mężczyźni incel, którzy są powiązani ze skrajnie prawicowymi, neonazistowskimi ruchami, sami siebie czynią ofiarami i przypisują swój brak seksualnych i romantycznych związków problemom społecznym, postrzegając kobiety jako powszechnego wroga. Społeczności incelów, które rozrosły się w ostatnich latach, pojawiły się na Reddicie, Facebooku, 4chan i na stronach internetowych założonych przez samych incelów. Członkowie ciemnej społeczności wylewają pełne nienawiści, mizoginistyczne obelgi na kobiety na forach internetowych, a także wyładowują złość na osobach, które są aktywne seksualnie i wygłaszają jadowite komentarze na temat kobiet, które ich odrzucają – a nawet spiskują przeciwko nim.
Oczywiście, nienawiść do kobiet nie zawsze jest tak oczywista wśród skrajnej prawicy. Weźmy na przykład Andrew Tate’a. Były mistrz świata w kick-boxingu, który stał się samozwańczym „trenerem sukcesu”, który jest jedną z najczęściej wyszukiwanych w Google osób na świecie, twierdzi, że „kobiety są najcenniejszymi rzeczami na planecie”. Tate twierdzi, że kocha kobiety, ale jednocześnie twierdzi, że mężczyźni i kobiety są bezwarunkowo różni. Z tego powodu wierzy w bardzo odrębne role płciowe, które przypominają mi minioną epokę, do której nie chcę wracać: lata 50.
Tate przedstawia się jako „samiec alfa”, a także otwarcie przyznaje, że jest mizoginem. Tate twierdził, że to „obrzydliwe” i „odrażające”, gdy kobiety mają wielu partnerów seksualnych, podczas gdy mężczyźni mają na to pozwolenie. Tate kiedyś nazwał zamężne kobiety „własnością”, którą posiadają ich mężowie, a ja wcześniej informowałem o badaniach przeprowadzonych przez Center for Countering Digital Hate, które ujawniły 47 filmów, w których Tate promuje to, co określa jako „skrajną mizoginię”. Raport ujawnił reklamy w filmach, w których Tate omawia znęcanie się nad kobietami, zachęcając widzów do „chwytania jej za szyję” w jednym filmie, który został obejrzany 1,6 miliona razy, a także odnosząc się do odciśnięcia swojego „odcisku” na 18–19-letnich dziewczynach w innych materiałach, które zgromadziły 8,4 miliona wyświetleń.
Ale kim jest Tate? Jego treści na TikToku zostały wyświetlone ponad 12,7 miliarda razy w momencie pisania tego tekstu. Warto zauważyć, że nikt inny na popularnej platformie do udostępniania filmów nie zbliża się nawet do tej liczby. Niezależnie od tego, czy go kochasz, czy nienawidzisz, Tate zyskał sławę i „sukces” w niezwykłym tempie. I zaryzykowałbym przypuszczenie, że to właśnie to jest tak drogie jego apostołom. Są przyciągani przez jego wystawny styl życia, który koncentruje się wokół ostentacyjnych samochodów, błyszczących prywatnych odrzutowców i niepokojąco krzykliwych nieruchomości. Ludzie kochają również bezsensowne monologi Tate’a, z których wiele naprawdę trudno mi zrozumieć. Przypominają mi pewnego karykaturalnego ćpuna na imprezie domowej, który próbuje być niesamowicie głęboki i wnikliwy, ale który nie ma absolutnie żadnego sensu i wygaduje bezmyślne, bezsensowne bzdury.
Teraz Tate, który został wykluczony z wielu platform mediów społecznościowych za mowę nienawiści i wyrażanie mizoginicznych poglądów, nie chciałby znaleźć się w tym rozdziale, ponieważ nie promuje się jako skrajnie prawicowy. I, żeby być uczciwym, jego bezsensowne dywagacje podważają tradycyjne spektrum polityki lewicowej i prawicowej. Jednak ekstremum mizoginistycznej, homofobicznej, rasistowskiej treści Tate’a wydaje się mieć podobieństwa do skrajnej prawicy, a eksperci ostrzegają, że może to otworzyć drzwi młodym mężczyznom do materiałów, które są jeszcze bardziej ekstremalne.
W istocie, bezkompromisowo nienawistne i okrutne poglądy skrajnej prawicy mogą być trudne do zrozumienia. Komentarze, które otrzymuję od internetowych trolli, z których niektórzy wydają się być skrajnie prawicowi, nie tylko są agresywne, ale często wydają się niepokojąco oderwane od rzeczywistości. Wielu trolli angażuje się w „whataboutism”, zdefiniowany przez słownik Merriam-Webster jako „akt lub praktyka reagowania na oskarżenie o popełnienie przestępstwa poprzez twierdzenie, że przestępstwo popełnione przez inną osobę jest podobne lub gorsze”. Jeśli kiedykolwiek dyskutowałeś z kimś i czułeś, że nie słuchał cię właściwie i zupełnie nie rozumiał sensu tego, co mówiłeś, mogłeś spotkać się z „whataboutism”, nie znając jego nazwy. Kiedy ktoś na Twitterze posługuje się „whataboutism”, dyskusja z nim staje się niemożliwa i daremna.
Nie żeby mnie to obchodziło. Życie jest o wiele za krótkie.
› Mężczyźni stanowili zdecydowaną większość uczestników wiecu „Unite the Right” w 2017 r. w Charlottesville w Wirginii, podczas którego doszło do brutalnych starć między neonazistami, członkami Ku Klux Klanu i zwolennikami alt-prawicy oraz antyfaszystami. 32-letnia kobieta, Heather Heyer, zginęła, gdy samochód wjechał w grupę antyfaszystowskich protestujących w odrębnym incydencie.
› Raport Secret Service wykazał, że mężczyźni określający siebie jako „mimowolnych celibatariuszy” stanowią coraz większe zagrożenie w Ameryce. Naukowcy zbadali szereg przypadków, w których mężczyźni powiązani z ruchami incelów dopuścili się zabójstw kobiet.
› Andrew Tate ma silne powiązania ze skrajną prawicą, co oznacza, że ten mizoginistyczny influencer stanowi zagrożenie dla młodych mężczyzn i nastoletnich chłopców, ostrzegają badania Hope not Hate.
› Tate stwierdził, że spędził z Tommym Robinsonem „niezliczone chwile”, odnosząc się do byłego lidera English Defence League, jako do „solidnego faceta” o „dobrym sercu”.
› W wyborach przeprowadzonych w latach 1988–1995 w Austrii, Francji i Niemczech elektorat radykalnej prawicy składał się w około 40 proc. z kobiet i 60 proc. z mężczyzn.
*Fragment nowej książki Mai Oppenheim, The Pocket Guide to the Patriarchy.
Niniejszy artykuł jest publikowany na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące ponownego publikowania, skontaktuj się z nami. Sprawdź poszczególne obrazy, aby uzyskać szczegóły dotyczące licencji.
Powyższy artykuł publikowany był pierwotnie na stronie Open Democracy.
Link do artykułu: https://www.opendemocracy.net/en/men-far-right-andrew-tate-orban-pocket-guide-patriarchy-maya-oppenheim/
