Lesław Nowara – „Czego nie można powiedzieć o wróblu”, „Ciemna strona światła”, „Co słychać”, ” Przedmowa do Księgi Rodzaju”

0
638

 

 

Lesław Nowara

 

Czego nie można powiedzieć o wróblu

W pawilonie od strony dziedzińca
Półtora metra nad portiernią
Wróbel wbity w ścianę

Żywy przykład
Rzadkiego błędu
W nawigacji ptasiej
Przy pomocy
Wyjętej ze śmietnika
Zardzewiałej gazowej rurki
Ściągany przez portiera na ziemię

Jestem Świadkiem

W rękach portiera
Stalowa rurka z każdą chwilą wyraźnie nabiera życia
Czego nie można powiedzieć o wróblu

Jestem Świadkiem
Czego nie można powiedzieć o wróblu

Biorę na świadka
Stalową rurkę
Że w rękach portiera wyraźnie nabierała życia
Czego nie można powiedzieć o wróblu

A najlepszym na to dowodem w tym przypadku jest wróbel
Czego nie można, rzecz jasna, w tym przypadku powiedzieć o wróblu

 


Ciemna strona światła

Nam

którzy mieszkamy

z ciemnej strony światła

– cień daje ciepło

Nasze cienie

dotykają się nawzajem ciałami

Za nami stoi cała ściana

 

Światło jest płaskie i ostre

kiedy z chrzęstem wchodzi

we wszystkie szczeliny

 

tak jakby nas w stogu siana

ukrytych

po omacku szukało widłami

 

przemawia z czułością

ulicznej latarni

obejmującej za szyję pijaka

 

Ściany zaczynają się chwiać

 

a przed nami

niebo

jak biały lej

otwiera się

i nas wciąga

 

na wpół oślepłych

na wpół uduszonych

 

zwabionych zapachem

płonących skrzydełek

 


 

Co słychać

 

Ciekawe co u ciotek słychać bo u mnie po nocach słychać najlepiej
dudnienie pociągów mimo że do dworca jest 5 kilometrów i najczęściej słyszę tylko dźwięki po pociągach równie stare jak z samego dna studni wydobyte echo

Dzisiaj słychać było pociąg który jechał wczoraj a wczoraj znaczy dzisiaj 56 lat
i przyjazd na stację dywizji Wehrmachtu gdyby tylko łoskot który jest stukotem kół
na pewno nie był kanonadą armii napoleońskiej spod Moskwy bombardowaniem Bagdadu albo bitwą morską może i pod Salaminą

Z którego czasu dochodzą te dźwięki skoro się starzeją chodząc w poprzek czasu żyjąc znacznie dłużej od najstarszej ciotki nawet tej która nosi jeszcze ślady
po pociągach po bydlęcych wagonach drewnianych jak skrzynki zegarów
z mechanizmem kółek zębatych miarowo stukających o podkłady

Powinienem krzyczeć fala za falą rozchodząc się w bańkach powietrza wyglądających jak kule szklane z pomarańczowym zamkiem wtulonym między cyprysy pod granatowym i gwieździstym niebem z którego z każdym wstrząśnięciem wysypuje się świeżutki śnieg

Głośno trzeba krzyczeć żeby pootaczać ziemię krążyć i oddawać drgania a ostatni dźwięk po 80 latach jeszcze wpadnie komuś w ucho i zostanie pomylony z zegarem pomylony z pociągiem i powinien zostać pomylony zupełnie bezbłędnie chyba że popełni się przy tym jakiś błąd

 


 

Przedmowa do Księgi Rodzaju

 

Wróciłem do przeszłości

aż na sam początek

do miejsca na brzegu

gdzie moi przodkowie

będą dopiero wychodzili z wody

 

Nie ma jeszcze nikogo

kto by mieszkać mógł w grocie

albo w pniu drzewa albo na gałęzi

 

W lesie nie postawił

nikt jeszcze szałasu

a i las dopiero powoli wyrośnie

 

Z miejsca w którym jestem

nie widać niczego

co by się musiało

na pewno wydarzyć

 

Pod fontanną do Trevi nikt mnie nie okradnie

jeśli nie przyjadę tego dnia do Rzymu

 

Chłopiec na rowerze nie wpadnie pod pociąg

jeśli będzie miał grypę i zostanie w domu

 

Nie będzie wojny jeśli w Sarajewie

lekko tylko zranią księcia Ferdynanda

 

Wróciłem do przeszłości

na sam jej początek

po to by z powrotem

 

już więcej nie wracać

Tutaj jest niedziela

można spać spokojnie

jutro się rozpocznie

Dzień Stworzenia Świata

 


Lesław NOWARA
Urodzony16.III.1963 w Gliwicach.
Prawnik z wykształcenia, absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Poeta, aforysta, felietonista.
Debiutował na łamach prasy literackiej w 1983 roku.
 
Opublikował 8 tomów wierszy :
„Suknia z papieru i brązu”, Bibliotheca Ecce, Katowice 1987  /arkusz poetycki/
„Zielona miłość”, ZLP, Katowice 1991
„Dom o zielonych oknach”, Gliwice 1993
„Trzecie oko”, Instytut Wydawniczy ŚWIADECTWO, Bydgoszcz 1996
„Rosyjska ruletka”, Wydawnictwo MINIATURA, Kraków 1999
 „Kokon”, 2001, Białystok 2002
„Cichociemno”, Wydawnictwo PARNAS, Gliwice 2006
„Kropka i Kreska”, Wydawnictwo V8, Gliwice 2013
 
oraz 3 tomy epigramatów:
„Świat według Ludka”, Instytut Wydawniczy ŚWIADECTWO, Bydgoszcz 1995
„Wielki Mały Ludek”, KARTKI, Białystok 2004 ; MINIATURA, Kraków 2004
„Zdania z kropką”, MINIATURA, Kraków 2015
 
 
Od 1994 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Od kwietnia 2014 r. pełni funkcję wiceprezesa katowickiego Oddziału SPP.