Site icon Miesięcznik internetowy WOBEC Piotr Kotlarz

Wiersze / Tomasz Dalasiński

Sobie na trzydzieste szóste urodziny

Gdy słyszę w telewizji, że średnia długość życia
mężczyzn w Polsce to siedemdziesiąt jeden lat

i kilka dodatkowych, nieważnych miesięcy,
dociera do mnie, że oto

mniej przede mną niż za mną, i że dużo więcej
we mnie wspomnień niż rzeczy, na myśl o których jeszcze

jakoś mógłbym się cieszyć.

Pieniądz

Znałem kiedyś człowieka, który słowo „pieniądz”
potrafił wypowiedzieć
w trzydziestu różnych językach,
a gdy przyszło mu umrzeć, nie miał przy sobie ani
złamanego grosza.

Kwiaty

Nocą wylewa Drwęca. Tam, gdzie jeszcze rano
szeleściły wyschnięte na wiór ziołorośla,
od zmierzchu ciągnie wilgoć (a wilgoć to jest zimno, choroba
i śmierć). Tam, gdzie jeszcze rano

mieszkały gadziogłówki, pająki i myszy,
nie mieszka prawie nic. Tam, gdzie jeszcze rano
tętniło jazgotliwe, kolorowe życie, teraz ścieli się cisza
ostrożnie, lecz doszczętnie wsiąkająca w ciemność.

Nocą wylewa Drwęca. Wchodzę w nią ścierpniętymi
od chłodu stopami i wtedy coś się kończy, żeby po raz kolejny
już się nie rozpocząć, a ja wciąż nie wiem, w jakim
języku umieram, choć mam tu jeszcze tyle

kwiatów do zerwania.

                                     Tomasz Dalasiński

Tomasz Dalasiński – ur. 1986. Twórca tekstów poetyckich i prozatorskich, doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Autor książek z wierszami: ©, Większe (nominacja do nagrody im. K.I. Gałczyńskiego „Orfeusz” za rok 2018) i Sztuka zbierania mgły oraz książek prozatorskich: Nieopowiadania i Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach. Stypendysta MKiDN, Miasta Torunia, Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego oraz ZAIKS w dziedzinie kultury. Mieszka w Brzozówce niedaleko Torunia.

Exit mobile version